Search among Henryk's articles

Esperanta traduko de Antoni Grabowski.

... Suno al c^iellimoj aliradis laste, Malpli forte ol tage, sed lumis pli vaste, Tutrug^a, kiel sana vizag^` de kampulo, Kiu finis laboron sur gremkampo sia Kaj revenas ripozi. Jam rondo radia Falas arbaran supron; krepuska nebulo Jam

Fungoj estis abunde. De frau~lar` s^atataj: Rug^ovangaj "vulpinoj"*, en kanto glorataj Simboloj de virgeco, sen verma difekto; Strange, neniam sidas sur ili insekto. Frau~linoj "arbaranon" c^asas la gracian, Kiun fungoj, en kanto, nomas c^efon sian*.

C^e la tria mang^aj^o, guton da rug^vino C^ambelano envers^is al Rozo, filino, Al pli juna li s^ovis kukumoj - teleron, Kaj diris:"Vin, filinoj, servos, c^i vesperon, Mi maljuna, mallerta". Tuj saltis detable Kelk-junuloj, por servi frau~linojn

Kafon, kiel la pola, ne konas translimo; En pola dom` bonstata, lau~ malnovkutimo, Estas, por kafpreparo, aparta virino, Kafistin`; s^i, el urbo au~ el s^ip` vicino*, Prenas plej bonan specon de gafa grajnaro, Kaj konas la sekretojn de trinkaj^preparo;

Fruktog^ardeno: En vicoj staris froktarbaro, Ombrante vastan kampon; malsupre bedaro. Tie griza brasiko, kun kalvaj^oklino, Sidas, s^ajne meditas pri legomdestino, Silikvojon, en verdaj^on de karot` plektante, Staras fabo, okulojn mil al g^i turnante.

Al ni, en mondo gastoj, nepetita speco, En la tuta nuneco, tuta estonteco, Restis jam sole unu lando de konsolo, Kiu hodiau~ havas felic^on por polo: Lando de l` infaneco! restos por c^iamo, Sankta kaj pura, kiel unua ekamo, Per eraroj-nemoro neniam

.... Tamen ilin c^irkau~ is la litvaj, malhelaj Arbaroj, seriozaj klaj ,mirinde belaj! - En krono de lupoloj, la padoprunujoj; Kun fres^a, pas^tistina rug^ig^o, sorpujoj; Aveluj`, lau~ menado*, kun verdaj sceptretoj, Kvazau~ uv-ornamitaj de nuksaj

Vi la vivon mian priradiis, c^ar antau~e c^iam solis mi, La felic^on trovi mi ne sciis, dank` al vi mi ekgustumis g^in. Ravegaj tagoj c^i, Belegaj tragoj c^i, Similajn nun ne konas kalendar`. Dum vi instruis min, karese nomi vin, por

Karaj, la 9-an de februaro 2010 j OmO informas: Nun mi okupig^as c^efe pri muziko kaj iomete malpli pri okcitana ol Esperanto. Ni finlaboris la KD-on pri Afriko, kiu aperos en marto. Mi registras funkan kanzonon, kiu sonas kiel, malnova funko, de la

slovake Tancuj, tancuj, vykru`caj, vykru`caj, len mi piecku nezru`caj, nezru`caj, Dobra` piecka na zimu, na zimu, nema` kaz^dy perinu,perinu. Tra la la la.... Stoji vojak na varte, na varte, v roztrhanom kaba`te, kaba`te. Od vec^era do ra`na, do

ESPERANTO O,o,o Esperanto..... C^iuj kune, c^iuj kune,kune... Sennacia fratec` estas nura belega cel` Sonu paca lingvo sur la tero en c^iel` O,o,o, Esperanto.... C^u vi iam revis pri la mondo sen la malam`? C^u ne tau~gus vivi kun la paco

Stanisław Moniuszko / Stanislao Monjus^ko /, 1819 - 1872 /, unu el plej geniaj polaj muzik - komponistoj, reforminto de la pola opero, naskig^is en la gepatra bieno Ubiel / nune en Bialorusio /. Ricevinte de la naturo delikatan muzikan au~dosenton,

AKTO UNUA Sceno I ZIEMBA Longe vivu paro juna! Gefianc^ojn benu Dio! Floru amo, harmonio, En ilia vivo kuna! Du juveloj sin ja ligas De antikva virt` polana, Du blazonoj sin kunigas: Odrovonj^a kaj Pomjana. Vivu, vivu! -

Limeriko estas aj^o eta: kun rimskemo plena kaj konkreta ne tro sencaj nur versoj kvin. Multajn jarojn mi amas g^in. G^uu ankau~ pro la arto malhermeta.

En bufedo apud Parizo trovis gasto muson en rizo, jam komencis protesti, sed kelner` diris: "Estis g^i nia premia surprizo".

Vivas unu sinjoro en Trento ne sentanta g^ustan momenton. "Bonan nokton" au~rore, "Bonan tagon" dum fore estas tago - li diras en Trento.

AKTO KVARA SCENO VIII ( kanto el preg^ejo ) C^ielpatro, Di-Sinjoro! Sur la teron sendu vi LLa kompaton per favoro! C^ielpatro, Di-Sinjoro! HALKA Ha! ideyt` malsata nia Jen mortas en la kabano! Patrino-c^i! kaj patro li!

Avo pensante pri paseo sur makzelon eksidis kun veo kaj diris: "Senprudento estas postlasi la dentojn, c^ar denove mi mordis glueton."

Memmonumenton en Havano provis masoni g^entlemano. Jam s^tonojn li alportis, sed baldau~ poste mortis. Kiun lau~dos samurbanoj?

Vivis ulo en Ekvadoro kun c^izita sur pugo floro. Formo g^ue aspektis, la koloro perfektis, sed malveris, ho, ve, odoro.

Botoj Foje iu homo de Kioto portis ege knarantajn botojn. Do demandis najbaro: "C^u el ledo c^i - paro, au~ el kio, ho, homo, de Kioto?" S^uisto La s^uisto el urbo Mantuo faris c^iam s^uojn kun truo. Demandita pri kau~zo sperte sakris

Limeriko estas aj^o eta: kun rimskemo plena kaj konkreta ne tro sencaj nur versoj kvin. Multajn jarojn mi amas g^in. G^uu anaku~ pro la arto malhermeta.

Karaj, jOmO ripozas en Pollando. La 20-an de februaro 2010 j. jOmO skribis en bela silezia lingvo / Silezio - regiono en Pollando /. Mi tradukis fragmentojn, jen: .... kiel vi fartas? Mi nune estas en Silezio, kaj pli bone mi skribas pole /

Gustumo Vivis ulo en Entverpeno, kiu mang^is torton kun kreno. Sed sur insulo Cipro li mang^is g^in kun pipro, kvankam tio estis por li c^agrono. Cikonio Cikonio el urbo Zagrebo ekverdig^is pro tro longa s^vebo.] Nun g^i portas infanojn

Knabineto arbareton iris kun la g^oj` ( 3 x ) Kaj renkontis c^asisteton sur la sama voj` ( 3 x ) Ref. Ne esatas la strato, nek tiu hejm` Ne estas knabino amata plej. Mi trovis la straton kun kara hejm` Mi trovis knabinon amatan plej.

"En klubejo" En klubejo kolego Erasmo oratoris kun entuziasmo, g^uis pro propra voc^o kaj al temo alkroc^o g^is plenplena felic^a orgasmo. "Cinkulo" Profesoro de Kanario cinkeme dum seminario konfesis, ke la temo gravas, ankau~

Eksterordinarulo Vivis ulo en Ameriko ekster iu plej eta kritiko, c^ar eksterordinaro regis en lia faro dum laboro, konduto kaj fiko. Naturisto Veis ulo el urbo Poznano, ke ne povas fiki en kabano. Verdiktis medicino: "Emo al naturismo

Sciencisto Vivis juna adepto pri scienco, kiu inojn allogis per menso. Foje post vangofrapo venis al lia kapo s^ang^i ilon de l` tento pripenso. Amatoro Juna homo elurbo Meco fikis inon tute sen beleco. Miris uloj de tie, sed li diris

Trampo Kurbokrura ornamo de l` trampoj multe fikis sur c^iuj pampoj. Kaj ofte partnerino emfazis kun fascino: "Bela estas amoro en krampoj". Logado dancistino el Argentino olduleton logis kun obstino. Malgrau~ grandega peno de vesper`

Atleto Fama atleto el Alasko G^is nun suferas pro fiasko; li fikis ursinon, sed ne estr-edzinon. Tro laciga estis c^i-tasko. Senprudentulo Senprudenta vivis erinaco, kiu broson atakis per kaco. Ne g^uis tiu paro, li ploras pro eraro

vortoj: muziko: lau~ popola juda kanto C^umbala, c^umbala, c^umbalalajko, C^umbala, c^umbala, c^umbala - la C^umbalalajko - jen balalajko - Dum nokto sonas refren` tia. Ne profitos mi de kantet` Pro etangor` kaj c^agren`. Io

Ekzistas grandaj venkoj kaj malgrandaj venkoj. Venko ne nepre estu grandioza. C^iu povas realigi malgrandajn, personajn venkojn. Tio povas temi pri la timo nag^i, c^esi fumadon, paroli en publiko au~ io alia kio postulas apartan kurag^on. Se vi sola ne

Karaj, g^uste Flo informis min: Mi vidos lin / t.e. jOmO`n / la 27 - an de marto, c^ar mi organizas etan vivan prezenton en kadro de la forumo de Internacia Solidareco en la ejo en Labe`ge / apud Tuluzo / en kiu ni partoprenos la AFRIKA

"Torturoj" Nenio s^ang^ig^is. La korpo estas dolora. G^i devas mang^i, spiri, dormi. G^i havas la maldikan hau~ton, sub g^i la sangon. G^i havas dentojn kaj ungojn. G^iaj ostoj estas rompeblaj la artikoj distireblaj. C^e torturoj pri

Sen tiu amo oni povas vivi Koron havi sekan kiom nukseto Etan sorton per fingra ingo trinki For de c^agrenoj kaj kunsento Lau~ propra mezuro havi esperon En maluma vivi kas^ejo Pri putrolumo "tagig^as" diri Pri la sunbrilo, ne

Vidu, kiom g^i estas c^iam lerta, Kiom g^i bone fartas en nia jarcento - la malamo. Kiom facile g^i venkas altajn barojn. Kiom facile g^i saltas kaj c^asas. G^i ne estas simila al aliaj sentoj pli ag^a kaj samtempe pli juna. G^i

Vi, kiu faris maljustaj^` al homo simpla, aflikton lian ekridante Arlekenaron c^irkau~ vi havante Jen por konfuzi bonon kun malbono Ec^ se aliaj antau~ vi klinig^is Virton kaj sag^` al vi atributante Orajn medalojn je l`honor` forg^ante

Tie vesper` c^iu odoris julion, aromaton de l`c^ielo sune matura ( apenau~ antau~ kelkaj tagoj ...) Per rememor - flugiloj mi levas la pensojn pri la verda fora Moravi-pejzag^o, pri l`burg^aj brikdomoj, barokaj fasadoj c^e l`mallarg^aj

Por Pastro Duilio Magnani En verda ombro de l`arboj kaj de l`arbustoj akutfoliaj malhelbruna statuo de l`Sankta Patro Pio en preg^ema enpensig^o, de l`homo spertanta la Kristajn vundojn. Li rigardas c^iutagajn eventojn de l`brua

Ne estis vi sunan someron en la grajno de la plag^o en Rimini, sendefendaj en la spiro de Adriatiko - diss^utataj g^is nostalgio rememoroj de viaj nudpiedoj de antau~ jaroj. Ne estis vi en la antika brilo kaj en la ombro de bizancaj

Karaj, la 18- an de marto jOmO skribis: ... finfine mi naskigis ! Jes, dum kelkaj tagoj, plie ol vojag^o al Nancy / Lotaringio / kaj pretigi alian vojag^on al Lille / Flandrio /, plie ol verki rimvortaron de okcitana lingvo, mi naskigis novan

Kristo Resurektinta donu amon. pacon kaj veron, kaj Via Mizerikordo estu nia fid` kaj espero! G^oj` de l`Sankta Maria Patrin` de Krist` Sinjoro, c^iutage nin gvidu al Resurekt-au~roro! marto 1994 j. Esperantigis: Zofia Kamieniecka

Fraksen` estas mi - la malfruau~tuna simpla arbo... La c^iel-arg^entec` maturig^as en mi kaj ter-verdo. Fraksen` estas mi - ombre de miaj branc^oj, en nubaj nokt-momentoj, s^torm-tage, en malhel`, mi s^irmos cin vesper-silente,

Denove printempo; cikonio alportis esperon, g^ojas floroj. Birda kapelo, dancas arboj en arbaro, vento aplaudas per folioj. Suno ridas, radioj enprofundig^is en riveron, varmig^as fis^oj. Alau~do kantas, notojn verkis Dio,

Plenumig^is Vorto, forvis^u okulojn. Kristo venkis morton, kantu Halelujon. G^ojas tuta tero, savis nin Sinjoro. Venis nova ero, malaperu ploro. Kristo por ni mortis, por ni Revivig^is, Niajn pekojn portis, sed nun

Ĉu vi volas danci en granda rondo Inter homoj de la tuta mondo Knanjo, ĉu vi volas danci ? Ĉu vi volas danci sub luna lumo Amuziĝi laŭ ritma drumo Knanjo, ĉu vi volas danci? Ĉu vi, ĉu vi, ĉu vi, ĉu vi volas vi ? Ĉu vi, ĉu vi, ĉu vi, ĉu

Por dancadi la bambon Por dancadi la bambon Necesas jeno: kulereto da ĉarmo, Kulereto la ĉarmo kun petolemo. Al la supro, la supro... Al la supro la supro, Alvenos mi, Kaj fariĝos maristo, Kaj fariĝos maristo Se volas vi, Se volas vi,

/ El pola polko: "Panna Walercia" / Nova lernanto, jen por vi Nova lernanto, jen por vi Libro gramatika, sed ne tro dika, Nova lernanto, jen por vi. Hej, lernu, lernu, lernu, lernu nun Lernu, lernu nun, lernu, lernu nun

"Sur la mar` reĝas vent`," Sur la mar` reĝas vent`, En arbaro, silent`, Dum la nokt` regas lun` Sur dezerto la sun`. En river` reĝas flu` En urbego, la bru` Meze de la ĉiel`, Sur lakta vojo, stel`. Sed en mia koro Reĝas nur

Neni` ekos duan fojon do pro tiu sort` - kombino ni naskiĝis sen la sperto kaj ni mortos sen rutino. Se eĉ estus ni lernantoj plej obtuzaj sur la tero ni sukcesus ripetadi nek printempon, nek someron. Ne ripetos ni la tagon, post

Jen teleroj, sed mankas apetito. Jen ringoj, sed mankas reciprokeco de almenaŭ tri jarcentoj. Jen ventumil` - kie vangruĝoj? Jen glavoj - kie kolero? Kaj liuto ne sonas dum krepuska horo. Pro manko de eterno oni kolektis mil

Simiulo ne laboras plu, familion perdis, fuĝis de vilaĝ`, Li loĝas en urb`, ne plu en arbar`, foriris amikoj kaj ankaŭ la saĝ`. Li timigas la maljunulojn en la malhelo de la stratetoj, Li ne timas la ĝendarmojn, ilin atendas en

muzyka: Zygmunt Konieczny śpiewa: Ewa Demarczyk Niebo złote ci otworzę, w którym ciszy biała nić jak ogromny dżwięków orzech, który pęknie, aby żyć zielonymi listeczkami, śpiewem jezior, zmierzchu graniem, aż ukaże jądro mleczne ptasi

Nun volas mi Per tiu kanto saluti Kamaradon Durruti Kiun tute ne forgesos ni. Fil` de l`popol` Ene de ĝi li kreskis Anarkie adoleskis Kaj batalis por la liberec` Sciu kaj diru kaj kantu nun, ke Kamarado Durruti ne mortas Ĉar

Karaj, kun granda plezuro mi informas, kion skribis jOmO la 30-an de aprilo 2010 j.: Hej, Saluton! Delonge mi ne skribis, estas vere. Sed mi daure prilaboras mian kanzonon en X lingvoj ( en 24 lingvoj, jam estas preta ), kaj tio ĝenas min fari

Laŭ tradicia hispana kanto:"El toro y la luna". La luno sin estis kombanta En la spegulo rivera Virbovo ĝin estis gvatanta En milda nokto somera. Kiam venis la blanka mateno Malaperis la luno de fluo La virbovo kiel en areno Rekte ŝturmis

Vortoj: Muziko: Vin lulas fremda vent`, mond` granda ravas vin. Sed kor` sopiras. L`gepatra restis hejm` en fora malproksim`, Vi ĝin admiras. Ĉar ĝuste tie nun kreskas floroj: Lekantoj, kaltoj, papavoj, violoj... Sur

Karaj, la 20 - an de majo jOmO informas: Nuntempe mi pretiĝas por grava koncerto en Reus / Katalunio /. Ĉefe mi kantos esperante kaj diverslingve, ankaŭ okcitane. En Reus la koncerto estos publika sur granda malfemrita placo. Do mi nuntempe

Karaj: "Ĉu vi volas danci en granda rondo, kun la homoj el la tuta mondo?" Se jes, partoprenu la 77-an Italan Kongreson kiu okazos en Linjano Orsabla: 2010.08.21 - 28 jOmO koncertos dum la Kongreso. Kun sinceraj salutoj. Henryk

Tre populara kaj ŝatata juda kanto Hava nagila, hava nagila Hava nagila venis`mecha. Hava nagila, hava nagila Hava nagila venis`mecha. Hava neranena, hava neranena Hava neranena vens`mecha. Hava neranena, hava neranena, Hava neranena

Karaj, lasttempe mi havis okazon, kelkfoje aŭskulti, aŭ legi opiniojn pri la lingvokono de jOmO. Jen la informoj: La 15-an de decembro 2009 j. jOmO skribis: Esperanto, franca, pola, okcitana, angla: mi povas paroli pri ĉiutagaĵoj sen tro pensi.

Karaj, la 14-an de sept. jOmO skribis: Posteferia momento estas terure kutima, sed tiun ĉi jaron, ankoraŭ pli: - organizado de okcitana tago en T...le ( mi ĉefe organizas ) de la kvartala festo ( mi estas la prezidanto de la asocio, kiu organizas

En Romo sur Campo di Fiori Korboj d`olivoj kaj citronoj, Pavim` ŝprucita per la vino Kaj per petaloj de floroj. Rozajn fruktojn de la maro Ŝutas vendistoj sur la tablojn, Faskoj de sukaj vinberoj sur lanugon de persik` falas. Ĝuste

Karaj, la 14-an de oktobro 2010 j., jOmO skribis: Nun ni vivas lau ritmo de strikoj... mi jam nanifestis surstrate 5 fojojn. Lastan fojon mi ludis banĵon, kun alia muzikisto, kiu ludis "budegon", kiu estis okcitana kormemuzo ( pole: kobza

Karaj, la 10 - an de novembro jOmO informas: Mi nuntempe prilaboras futuran retpaĝon, ĝi jam komencis ekzisti, sed ankoraŭ multe da laboro restas antaŭ la oficiala lanĉo. Ĝi aspektas tiel: http://www.wix.com/jeanmarcleclercq/jml, en kvar lingvoj.

Karaj, vi jam scias, ke jOmO, la 27-an de nov. koncertis en pola urbo Olsztyn ( Olŝtyno ). Jen kelkaj vortoj pri lia revojo, kaj ne nur: Estis problemo kun la reveno lunde. Post tri horoj da atendo en aviadilo mem, ni eksciis, ke la flugo estis