de - en - fr - es - it - nl - cz - rus - cn



Horizontoj - revo aŭ realo
12.
Pripenseme en palacoĝardeno


Ili atingas la ponteton proksime al urbo
ili ekgrimpas.

Sur la vojo hejmen
pensas Leon:
« Mi havas ideon por morgaŭ. »
« Jes - Leon vi havas ĉiam bonajn ideojn. »

« Bone - mi proponas -
ni vizitos alian belan lokon.
Tie ni povos interparoli
pri temoj - kiu nin movas.
Mi pensas - por ni ŝanĝis iomete
dum la pasintaj tagoj.
Kio opinias pri tio? »
« Konsentite »
Ili adiaŭas kun kiso sur ambaŭ vago
kiel kutime.

Dank al arto de materialigo
kaj dematerialigo
alteriĝas rapide kaj sekure
antaŭe siaj domoj.
« Estas vere praktike » - pensas Nino



Sub florinta arbo en ĝardeno
ripozas iomete.
Scivoleme atendas ili
la venontan tagon.


Al sekvanta tago
matenmanĝas silente kiel kutime.
« Nun do - mi estas scivoleme
kien vi nin gvidas hodiaŭ. »
tiel komencas Nino.

« Elzistas ĉe ni nature grandaj domoj »
diras Leon.
« Eble vi nomiĝas palacoj -
Ili havas grandaj ĝardenoj.
Cetere - Manuel kaj Manuela venos ankaŭ tien. »

« Mi ŝatas via senpena vojaĝado
sed mi ĝuas promenadi. »

« Kara Nina - vi pravas -
kaj mi ŝatas ankaŭ la diversaj manieroj. »
diras Leoni.

« Nun do - lasu ni vojaĝi. »

Pli rapide kiel la vento
kaj kiel kutime
tuŝas la piedoj la teron.

« Ni ĝojas - Leoni
sed kiam venos Manuela kaj Manuel. »

« Tuj ni alvenis - kiel vi.
Ĉe ni ne ekzistas problemoj
Bonan matenon »
salutas Manuel.

Nature - hodiaŭ salutas ĉiuj precipe.

« Nun - ni iru. »

La belega vojo
sub maljunaj arboj.




Ili ĝuas la silenton - la sviĉon de la birdoj
La arbaro lumiĝas.
Baldaŭ ili ekspektas
grandan palacon.

Antaŭe belega ĝardeno.
Miregantaj ili restas.
Poste Nino diras:
« Sur nia planedo ekzistas multe da palacoj -
ekstra en Francujo
en la pejzaĝo de la rivero Loire.
Kaj tio palaco estas ege grandioza. »
« Sur nia planedo ekzistas pli grandioze.
Sed tio palaco plaĉas al ni
pro modesta dimensio.

Malrapide ili iras suben
sur temperamenta ŝtuparo
en la palacĝardeno.

Ili ĝuas mireganta
la belecon de la ĝardeno.
Ĉi tie artisme cirkumcidata arbo


tie ŝtona skulpturo
unu de multaj


Finfine ili sidiĝas sur benko.
kaj rigardas ĝardenon kaj palacon.


...la milda softa lumo
la belega ĝardeno
la subita neatendita amo
la profunda kaj belega sentimentaleco
la grandioza silento...

Finfine ekkomencas Leoni:
« Pri tio vi ŝatus paroli
- vi migroj inter planedoj -
tio vi estas certe.
Nina - mi sentas - vi ŝatus komenci. »

«Nun - do

Mi imponas plej multe
la beleco de via planedo.
Ĉiom estas vidinda.
...Kaj pli poste...
Miaj sentoj estas ĉi-tie
pli profundaj pli spontaneaj
pli klaraj ... pli precizaj
mi ŝatus diri
...pli lumantaj...
ol sur nia planedo.

Nun do
Nature - sur nia planedo
mi ofte estis enamiĝinta
en mia juneco.

Sed sur via planedo
estas la sento de la amo
pli intensa kaj longdaŭra.

Ja - nun scias
kio tiel impresas min:
La vivo en ĉiu momento
estas ege sublima.
Mi ne havas timon
pri morgaŭ -
mi simple ne zorgas.

Tio estas miaj impresoj
en tio momento.
Sed atendu...
Estas la facileco ĉe vi.
Miaj pensoj kaj miaj sentoj estas
tiel senpezaj kaj profundaj.
Mi povus esti samtempe
en la ĉielo supre
kaj en la tero sube...

...Preskaŭ mi dirus...
...tie-ĉi mi loĝas...

Mi sentas ĉe vi
kiel hejme.
Tiel mi sentis kiel infano.
Sed tio sento mi forgesis
antaŭe longa tempo
bedaŭrinde.

Kaj ili vidas antaŭ iliaj okuloj
ilia domo en la valo
antaŭe la grandaj rokoj
kun la arbo kiu donis al ili ombron somere.
Per la tria okulo ili vidas:
Ilaj gepatroj sidas
antaŭ la domo sur benko.
Nina kaj Nino havas la impreson
ke la gepatroj vidas ilin.

«Povus esti , ke niaj gepatroj vidas nin ankaŭ? »
demandas Nina Leoni.

« Viaj gepatroj sentas,
ke vi estas feliĉa.»
...subite Nino kaj Nina devas plori....
ili ne scias - kial.
... Io malligiĝas en sia koro...

Manuel ponas sian manon milde
sur ŝultro de Nina.
Kaj Manuela ponas sian manon milde
sur ŝultro de Nino.

...Estas silente...ege silente...



En iliaj koroj estas lumo amo paco ĝojo

....................................................... ...

Teksto kaj fotoj de Albert Jäger


Horizontoj - sonĝo aŭ realeco -
Parto 13 - La Plej granda Konscio
pri regado