Articles by Erzsébet Tuboly

Arĝenta lunlum’ Dolĉe odoras floroj. Maja vespero. El foro stele brilas Viaj okuloj por mi.

Jen belega foto el la paĝo de hungara veterprognoza komunumo.Ne mi fotis, sed vidanta ĝin venis en mian kapon la jena hajko: Fulmas kaj tondras. Homoj tremante timas. Dioj diboĉas.

Pintoj kaj valoj Fine silent’,vibranta Rekta linio.

Finas septembro. Pale flavan folion Kundancas vento.

Jam vesperiĝas. Laca abelo dormas En florkaliko.

Nun Levi ĝ as la ru ĝ a Lun' Promenos Ĝ is aperos Sun'.

Maja vespero. Floras floroj kaj arboj Mielodoro. En la aero Promes' de amoro Dol ĉ a odoro. Dol ĉa odoro. Kiu pensus nun pri mort'? Belas la mondo. Jen ĉe la vojorando Mortanta kuŝas kato.

Blua ĉielo. Ĉerizoflorpetalojn Kirlas la vento. Sur verdaj herboj Blankas floropetaloj. Aprila neĝo.

La Tempo fluas. Ni pli kaj pli malmultas Ĉirkaŭ la tombo.

Flave paliĝas la herbejoj kaj kampoj. Malsanas somer'. Facila nebul' kovras la tremetantajn rosperlajn florojn.

Somer' senpluva. Dezert' sur kampoj ĉie. Dezert' en koroj.

Aprila tempo. Ĉerizoflor'- petalojn Kirlas la vento.

JÓZSEF Attila : Dio Vidis mi, Sinjoro, Viajn montojn, kaj tiom malgrandas mi. Mi ŝatus esti granda, simila al Vi, por povi sidiĝi sur vian sojlon, Sinjoro. Mi metus la koron tien, sed kiel plaĉus al Vi mia malgranda koro? Ĝia malforta balbutado perdiĝus en la tondro de Viaj enormaj montoj, kaj sub mia lito tranoktas la ĉagreno: kial mi ne kapablas multe pli bele? Kiel la montoj, kiel la herboj, en ilia koro flagras belaj verdaj fajroj, kaj la laciĝintaj skaraboj ĉiuj trovas la voj…

Diamantvoje Mi iradas solece. De kie? Kien?

Dum vizito en psikiatria hospitalo mi demandis la direktoron, kiamaniere oni decidas, kiun pacienton oni nepre devas restigi en la instituto. " Nu - respondis la direktoro -. Tute simpla afero : ni plenigas bankuvon kun akvo. Apude ni metas kulereton, tason kaj sitelon, kaj petas la pacienton malplenigi la la bankuvon." "Ho jes, mi komprenas - mi diris. - Normala homo certe uzas la sitelon, estanta ĝi la plej granda el la tri iloj." "Ne - diris la direktoro - , normala homo forigas la ŝtopilon…