Rigardo el nia loĝejo...

Mia urbo en la socialismo estis griza Cindrulino, sed en la kapitalismo ĝi pro ĝenerala plibeligo fariĝis subite reĝidino de Turingujo. Pli bela urbo ol Altenburg ne ekzistas en nia federacia lando Turingujo. La urboj Vajmaro kaj Erfurto pro envio paliĝas:). Jes, ja, sed la turingujanoj ĝenerale ne vere scias pri tio, ĉar por la federcia lando ni estas plu nur randa urbo (eĉ niaj gazetoj venas plu el Saksujo) ,ĉar nia urbo foje estis saksa, foje turinguja, foe saksa, ktp...do, estas kiel ĉe mi mem, ni apartenas al nenio kaj al neniu, kaj tamen ni vivas kaj brilas en nia propra lumo. Estas klare, ke mi amas tiun urbon, kiu estas tiom simila al mi, kiu formis min....tial mi devis reveni al ĝi, ne povis restadi en Ŝvabujo, en Esslingen ĉe Stuttgart, la sopiro al mia urbo kaj al mia edzino tie estis tro granda. (Eĉ mia esperantisteco estas ligita al Altenburg. Kiam mi estis for de ĝi, mi tuj finis mian esperantistecon, kaj mi rekomencis Esperanton nur, kiam mi ree estis hejme! Tre strange, sed tiel estis.) Mi foriris nur pro politikaj kauzoj el tiu urbo, ĉar mi ne povis toleri esti sklavo de "malvera socialismo", sed de kie mi estas denove hejme mi sentas min kiel la perdita filo, kiu hejmenvenis.Mi vivas plu en la falsa ŝtatsistemo, sed en reala tre ŝatata regiono, kiu tenas min en siaj brakoj kiel filon.