[de] [en] [fr] [es] [it]

Mi verkis ĉi tiun artikolon en majo 2009

Horizontoj - revo aŭ realo parto
vogaĝi - migri - feliĉo de koro

Malrapide ĉiuj iras en la domo.
Leoni kaj Nina pretigi la tablon.
Hodiaŭ donas fruktkaĉon salaton
kaj fruktsukon.
Leon kaj Nino sidas iomete
sur teraso malantaŭ la domo.



Tiam ankaŭ ili eniras.
Ĉiuj sidas al tablo.
« Bonan apetiton -
ni esperas ke vi havas apetiton »

Ĉu estas via planeda lingvo »
« Ne - Nino -
sed tio lingvo vi parolos baldaŭ sur via planedo. »
« Vi kuraĝigis nin - dankon »
« Nu do manĝu »
Kiel kutime - ili manĝas silente.

Tiam diras Leon:
« Nu do - Nino - mi sentas -
vi ŝatus demandi ion? »
« Ja certe - la vivo ĉe vi estas ekscitece.
Nature - mi havas kelkaijn demandojn. »
Kara Nino -
eble vi havas ion da tempo ĝis postea.
Vi estas por hieraŭ dormema.
'Morgaŭ' ni volos montri vin
belegan lokon
unu de niaj plej amataj lokoj. »
Ili ekstaras kaj diras "bonan nokton"
per la kisoj sur ambaŭ vangoj.
Jes - laca estas ili
kaj ili rapide endormiĝas.
Siaj sonĝoj al li donas
malgrandan impreson de la venonta tago.
...Rivo...malproksime...urbeto...


Ripozata ili vekiĝas sekvantan matenon.
La birdoj sviŝas - la suno brilas.
Jes - ili estas ĉe Leon kaj Leoni.
Malrapide ili memoras la okazaĵoj
de lastaj tagoj.
Kaj hodiaŭ volas Leon kaj Leoni montri ilin
siaj plej amataj lokoj.
« Nino - kia belega estas ĉi tie » diras Nina mallaŭte
« Tie ĉi mi ŝatus resti kaj vivi. »
« Jes - Nina tion mi volus ankaŭ.
Sed ni iru suben
mi ne povas preskaŭ atendi tagon. »
Ili subiras la ruĝan ŝtuparon.



Leon kaj Leoni jam ekspektas ilin.
« Nu ĉu vi dormis bone » diras Leoni.
« jes - bonege ni dormis kaj sonĝis
... de rivo kaj urbeto... »
Leon ridetas
« viaj sonĝoj antaŭsentas pri hodiaŭ.
Sed nun manĝu - tiam ni vojaĝu. »
Ili matenmanĝas kviete - kiel kutime.
« Nu do » tiel ekparolas Leon
« Hodiaŭ ni vojaĝos al nia maniero
vi vidos - tio plaĉos al vi. »


Ili iras antaŭ domo.
« Unue la plej rapida maniero.
Sur via planedo estus unu tago aŭtomobile.»

Ili mankaptas - kaj
la piedoj tuŝas subite teron sur ponto.
« Kaj nun ni ŝvebas malrapide sur rivo. »
diras Leon.
Dirita - farita - pli alta - pli malalta -
Al ambaŭ flanko domoj - herharoj arbaroj
Kaj krutaj ŝtonoj laŭlonge de la bordo.

Fore ili ekspektas urbeton.
« Jes - mi vidis en mia sonĝo »
diras Nina ekscite.
Malrapie ili proksimas urbeton -
kaj staras sekure sur ponto.



Belega rigardo -
sur apogrelo floroj
al ambaŭ flanko de l'valo belkoloraj domoj.
«Nun komencas la tria parto de nia vojaĝo »
ekparolas Leoni
« Ni promenos pli grandan ekskurson
alten al montoj.
Sed - nun jam vi scias -
ĉe ni ne estas streĉante.
Ili ekpromenas -
Nina apude Leoni - Nino apude Leon.
La vojo leviĝas
jam kaj jam domoj



fore rokoj -
tiam arbaro - la vojo estas pli kruta
estas ŝtupoj -


Kelkaj rokoj estas verdaj kreskantaj


Ili promenas silente.
La silento de l'abaro efektas sur la kvaroj.
Tiam la vojo kurbigas maldekstren
ankoraŭ kelkaj paŝoj
kaj antaŭ okuloj belega panoramo -



Sube la rivero - la urbeto
de kie ili venis - pramoŝipo -
Supre blua ĉielo
...La blua ĉielo...
...la en rebrilo lumanta rivero...
...la kolora de pejzaĝo...
...la varmeco - la lumo...
...ĉio fluidigas al grandioza harmonio...
longe ili restas al balustrado
tiam ili sidigas sur ŝtona benko.

Siaj koroj pleniĝas
kun ĝisnuna profunda nekonata ĝojo...



Teksto kaj fotoj de Albert Jäger