Ret Marut
Interparolado

Kiam Cineas vidis, ke Pirho decidiĝis iri al Italio, li diris iutage al li: „Vi do intencas konduki viajn armilojn kontraŭ la romianojn. Bone. Sed, se ni tiam bonŝance estos venkintaj ilin, kiu avantaĝo tiam elkreskos el tiu venko por ni?“

„Se la romianoj foje estos venkitaj“, respondis Pirho, „apartenos tuta Italio al ni.“

„Kaj se ni tiam estos la mastroj de Italio, kion ni faros tiam?“

„Sicilio tiam falos al ni kiel matura frukto en la sinon, preskaŭ senpene.“

„Bonege. Kaj se ni tiam estos subigintaj Sicilion, ĉu tio estos la fino de niaj entreprenoj?“

„Tiel certa tio ne estas. Kartago, Afriko, Makedonio, la tuta Greklando estus post tio la celoj de niaj pluaj konkeroj.“

„Kaj se ni tiam estos venkintaj ĉion kaj tute nenio plu restos por konkero, kion ni faros tiam?“

„Ni vivos en paco, plenigos niajn tagojn per grandiozaj festenoj, per agrablaj interparoladoj, per admirindaj festaranĝoj kaj ni pensos pri nenio alia ol pri tio plezurigi nin kaj esti gajaj.“

„Bonege, moŝto, bonege, vere tute bonege“, respondis Cineas entuziasme, „tio fariĝos ja delikata vivo. Sed – sed kio malhelpas nin jam hodiaŭ vivi trankvile, aranĝi festenojn kaj farti bone ĉe plezuroj? Kial ni devas iri, por povi fari tion, tiom da ĉirkaŭvojoj kaj tiom fore devas serĉi feliĉon, kiun ni jam tenas en niaj manoj; kaj kial ni devas tiom terure multekoste elaĉeti ion, kion ni jam hodiaŭ povus havi, kaj eĉ sen iu peno kaj sen iu zorgo kaj sen iu ĉagreno?“ - Al tiu prudenta parolo Pirho ne havis respondon.

(el malnova franca instrulibro tradukita germanen de Ret Marut)

tradukis Hans-Georg Kaiser el la gazeto "La brikofaristo" de Ret Marut


Rimarko: „La brikofaristo“ estis la ununura kontraŭmilita gazeto, kiu ekzistis en Germanio antaŭ la fino de la Unua Mondmilito. Ĝi estis eldonita de Ret Marut, kiu poste pro fuĝo kiel tielnomata ŝtatkrimulo el Germanio eksterlanden nomis sin B.Traven. La mapo montras la antaŭenmarŝon de Pirho al Romo.


Germana originalo:

Ret Marut
Eine Unterredung

Als Cineas sah, daß Pyrrhus entschlossen war, nach Italien zu gehen, sagte er eines Tages zu ihm: „Ihr gedenkt also, Eure Waffen gegen die Römer zu führen. Gut. Wenn es uns nun geglückt sein wird, sie besiegt zu haben, welch ein Vorteil wird uns dann aus diesem Siege erwachsen?“ „Sind die Römer erst einmal besiegt,“ antwortete Pyrrhus, „dann wird ganz Italien uns gehören.“ „Und wenn wir nun die Herren von Italien sind, was tun wir dann?“ „Sizilien fällt uns dann als reife Frucht in den Schoß, beinahe mühelos.“ „Vortrefflich. Und wenn wir nun Sizilien genommen haben, wird dies dann das Ende unserer Unternehmungen sein?“ „So sehr gewiß ist das nicht. Karthago, Afrika, Mazedonien, das ganze Griechenland würden hierauf das Ziel unserer ferneren Eroberungen sein.“ „Und wenn wir nun alles erobert haben werden und uns überhaupt nichts mehr zu erobern übrig bleibt, was werden wir dann tun?“ „Wir werden in Ruhe leben, werden unsere Tage mit großartigen Gastmahlen ausfüllen, mit angenehmen Unterhaltungen, mit wunderbaren Festlichkeiten und wir werden an nichts anderes mehr denken, als uns zu ergötzen und zu belustigen.“ „Ausgezeichnet, Euer Gnaden, ausgezeichnet, wahrhaftig ganz ausgezeichnet,“ gab hierauf Cineas begeistert zur Antwort, „das wird ja ein köstliches Leben werden. Aber — aber was hindert uns denn eigentlich daran, schon heute in Ruhe zu leben, Gastmahle zu geben, Feste zu feiern und uns in Vergnügungen wohl sein zu lassen? Warum müssen wir denn, um das zu können, erst so viele Umstände machen und so fern ein Glück suchen, was wir doch schon jetzt in Händen halten; und warum müssen wir denn so furchtbar teuer erst erkämpfen, was wir schon heute haben können und zwar ohne jegliche Anstrengung und ohne irgendwelche Sorge und irgendwelchen Kummer?“ — Auf diese verständige Rede hatte Pyrrhus keine Antwort.

(Aus einem alten französischen Lesebuch, übertragen von Ret Marut.)

Ligo:
Der Ziegelbrenner

https://traven-esperanto.blogspot.com/