La homoj vivis en paradizo. Iam ili gustumis de la arbo de ekkono. Sekvis elpelo, mizero, malsato, penegoj. La revojo al paradizo tamen estas facila. Ili nur devas kredi al la savanto kaj obei al liaj leĝoj por atingi eternan vivon en ĉiela paradizo.
La homoj vivis en paradizo. Estis senklasa pra-socio. Iam ili komencis dividi la laboron inter si. Sekvis elpelo, klasa socio, ekspluatado de homo fare de homo, malegaleco, mizero, malsato, penegoj. La revojo al paradizo tamen estas facila. Ili nur devas krei senklasan, komunistan socion kaj eterne regos justeco en monda paradizo.
Dekkvarjara Claude Piron vivis en paradizo. Izole kaj memlerne li akiris Esperanton. Konceptojn por kiuj mankis vortoj al li, li mem kreis per kunmeto de bazaj vortoj. Sufiĉis por korespondi kun la frato. Iam li vizitis francan Esperanto-grupon. Estis la elpelo. La homoj parolis tute alian Esperanton, laŭaserte aĉan, iuspecan francan kun o-finaĵo. La revojo al la knaba lingvo-paradizo tamen estas facila. Oni nur devas maksimume eluzi la kunmetajn, elinternajn latentojn de la lingvo, forpuŝe de la eleksteraj. Eterne regos senklasa lingvo-paradizo, egala por eŭropanoj kaj ekster-eŭropanoj, por kleruloj kaj homoj kun limigita edukado. Regos lingva justeco ne nur inter nacioj, sed interne de nacioj ankaŭ inter sociaj tavoloj - perfekta lingva egaleco.
Eĉ pli: Tiu bela revo, tiu promeso de saviĝo el lingva neegaleco estas - ĉiam laŭ la profetaĵo de Piron - ne nur verŝajna, sed neevitebla. La parol-konduto de la "amasoj" liaopinie jam nun montras tiudirekten. Estas ne nur malsaĝe, sed senutile kontraŭstari tion. Tiuj, kiuj tamen faras, agas pro malhonestaj kialoj: Ili volas gardi sian superecon, siajn lingvajn avantaĝojn, betoni la diferencojn inter supro kaj malsupro. Aŭ ili tiel agas, ĉar ili havas psikan difekton, suferas de aŭtoritata edukado, kiu ne lasis sufiĉan spacon al fantazio, aŭ estas kompatindaj pedantoj timemaj, por kiuj nepras emocia sekureco en strikte nocie ordigita mondo. Precipe forta tiu tendenco - daŭre laŭ la broŝuro - estas ĉe francoj pro ilia eduk-sistemo. Sed francoj bedaŭrinde forte influis Esperanton, precipe la plej malbon-fara Gaston Waringhien, kiu neniam komprenis la esencon de Esperanto.
La konsekvenco de tiuj ideoj estas evidentaj:
Ekzistas tiuj, kiuj komprenis la neeviteblan kuron de la historio post legado de 111 paĝoj, surbaze de "senduba", "science bazita" prognozo. Ili estas progresemaj kaj nomas sin bonlingvuloj. Ili havas la sanktan taskon, plirapidigi la destinon de la internacia lingvo.
Ĉiuj aliaj estas reakciaj aŭ psike malsanaj. "Argumentojn" ili surtabligas nur por gardi sian superecon aŭ kaŝi sian timemon. Racian kernon tiuj ŝajn-argumentoj ne povas havi, ĉar pri la eterna vero en la sankta skribo de Piron ne eblas sane dubi. Tion faras nur hereziuloj, idiotoj aŭ malamikoj de la popolaj amasoj: Poetoj kulpas!
Ĉiu historia atingo de la Esperanto-Movado valoras neniom, precipe ne vortaroj skribitaj en la malluma periodo antaŭ la apero de la sankta skribo kaj certe ne PIV. Pro tio oni ankaŭ ne devas esplori aŭ eĉ nur koni la historion, sufiĉas studo de 111 paĝoj.
-----
Claude Piron. La bona lingvo. 1-a eld. Vieno / Budapeŝto 1989, en la jaro do, kiam alia "science pruvita" ideologio kolapsis sub la martel-batoj kontraŭ la Berlina Muro. Kia bonŝanco, ke tiom da frustritaj kredantoj, kiuj subite perdis sian ideologian grundon, trovis novan, esence tre similan instruon. Se ne monda regno de senklasa socio, tiam almenaŭ monda regno de senklasa internacia lingvo. De la eta ruĝa libro de Maŭ Zedong al la simil-kolora de Claude Piron.
Ĉar, lastempe, mi multe aŭkultis pri tiu verko, "La bona lingvo", mi volis aĉeti ĝin sed la asocio nur havis ekzemplon por pruntdoni al mi. Do ĝi estas kun mi kaj, malgraŭ mia intensa lacego, mi provis ĝin eklegi hieraŭ kaj mi nur sukcecis atingi nur la unuan folion...
Ĉu mi estas en danĝera stato por igi fanatikulon? Mi esperas ke ne...
Se tio okazos, jen la lastaj vortoj de mia sobreco: Ĉu mi, post la legado, kuraĝos uzi la vorton prekara? :-)
Bernardo has replied to Raŝi - AudinoĈiukaze mi tre scivolemas pri via impreso post legado. Mi ĝojus, se vi tiam ankoraŭ afiŝus ĝin.
1. Iu iel-tiel eklernis Esperanton, kvankam ĉiuj en la persona ĉirkaŭo diras "kia stultaĵo, tion neniu parolas, lernu la anglan". Iu ekscias, ke tamen lia decido ne estis tiel idiota, kiel ĉiuj aliaj asertas, ĉar konvinke Piron montras, ke Esperanto estas "bona lingvo". Eĉ ne trihora legado de aro de anekdotoj konfirmas lian decidon: mi, iu, ne estis stulta, mi decidis ĝuste (dankon, Piron, mi tute konsentas).
2. Iu same trovas konfirmon, ke lia sekreta deziro pri samrajta, justa internacia komunikado estas idealo de multaj aliaj homoj. Iu ne estas tiel izolita, kiel li ĉiam pensis (dankon, Claude, mi tute konsentas).
3. Sed, ho ve, la malbono neniam dormas. Eleksteruloj volas detrui lian deziron kaj sopiron. Nepras defendi sin, forpuŝi, elimini ilin, fariĝi bonlingvulo, elinternulo, la plej konsekvenca elinternulo, kiu ekzistas (aĥ, Klaŭdjo, kia stultaĵo).
4. Ho, kia bonŝanco. Trihora legado de 111 paĝoj sufiĉas por kompreni kio estas bona kaj kio malbona. Kiel bonlingvulo, iu apartenas al la elito de la estonteco, la avangardo, la antaŭen-irantoj. Ne gravas, ke iu daŭre baraktas kun la akuzativo. Lia opinio same gravas kiel tiu de Waringhien, li estas ano de la "popolo". Ĉu Piron ne klarigis al iu, ke Varengjeno estis fuŝulo, kompatinda subpremito de aŭtoritata edukado, mensa kriplulo (ke Piron argumentas per ekzemplo el la 1930-aj jaroj nia kor-bona iu ne scias - ankaŭ ne devas scii, ĉar nun iu ja estas parto de revolucia avangardo - kaj la revolucio ĉiam pravas, eĉ se ĝi ne pravas, jawoll !!) (ho, Claude, ĉu vi vere volis tion?).
5. Ĉiam primokita, pririditita, iu vidis la lumon. Neniam plu la anus-karto, la stultulo, pri kiu ĉiuj faras fiŝercojn. Nun, fine, post legado de 111 paĝoj li estas Sinjoro IU. Kaj lia venĝo estos terura, la venĝo por ĉiuj humiligoj spertitaj (same kiel ilin spertis Piron). Mort' al eleksteruloj! Fek' al francisma Esperantaĉo! Vivu la bonlingva revolucio! Vivu la fina bato, kiu malfermos al ni gloran estonton.
Aplikante la psikologian metodon de Claude Piron: Ĉu nia "iu" ne estas kompatinda estaĵo? Malforta, senscia, objekto de malbona onklo nur? Liberiĝu, kara iu, legu, diskutu, studu, ekhavu vian propran opinion. Ekkonu, ke via guruo estas senkultura, finbruligita politikisto mediokra (ne pri kara Klaŭdjo mi parolas, li jam delonge mortis), kiu misuzas vin pro egoismaj, miecaj kialoj. Randa noto nur de nia riĉa historio, simile kiel la misgvida Rikardo Ŝulco (aĥ ja, vi ne konas la nomon - estus tro da streĉo legi liajn verkojn. Kompreneble, esti "bonlingvulo" estas tiel facila - tri horojn da anekdotoj nur ... ).
Sign-in to write a comment.