Roland Platteau's articles with the keyword: traduko

Tio estas kanzono far Alain Souchon. ĉi tie la muziko kaj la franca originalo : http://www.youtube.com/watch?v=7k9j7TQbNlg kaj mia esperantigo :

Jen esperantigo de unu el sukcesaĵoj de la franca kantisto Guy Béart http://eo.wikipedia.org/wiki/Guy_Béart "Les grands principes" (1965) ĝin aŭskultu tie : http://www.youtube.com/watch?v=wpkHNhcDKLE Liberiĝas ja nun la knabinoj Kaj proklamas siajn grandprincipojn Poste faras kiel la patrin', Pro la grandaj sentoj de l'kor'. Ankaŭ ŝi parolis per ŝablonoj Min tedis kun siaj grandprincipoj Poste agadis iel ajn Pro la grandaj sentoj de l'kor'. Ŝi ŝatis vivi kun l…

Juna, naskita en Marseilles, post malfacila juneco, fuĝoj el varthejmoj por junuloj, ktp ŝi tutnove fariĝis fulmrapide fama rap'-kantistino . Jen ties plej fama titolo: Junular' de l'Tutter' (parenteze jen ŝiaj tutnovaj majstroverkoj: vekiĝu ! (réveillez-vous!) eĉ pli bona (kaj grava) kanzono nun, aŭdu ĉi-tie : cette dernière chanson est un vrai chef-d'oeuvre pour lire et imprimer les parole s Do jen la anoncita kantoteksto :

Une chanson plus que jamais d'actualité , écoutons France Gall: http://www.dailymotion.com/video/x1t9vg_france-gall-resiste France Gall (nask. 1947) estis dum jardekoj inter la plej talentaj kaj emociaj francaj kantistinoj. Kun ŝia aparta, unika, infaneca sed intensa voĉo kun mikso de "freŝeco" kaj intima profundeco, kaj dank' al la verkista talento de ŝia edzo, Michel Berger, kiu tiom bone scipovis verki la kanzonojn kiuj taŭgis al ŝi, ŝi restas neforgesebla al ĉiuj, kiuj aŭdis ŝin. Mi lastatempe esperantigis unu el ŝiaj kanzonoj.

averto: Tiun tradukon de unu el la "malgrandaj" fabeloj de Voltair' mi ne enmetis en mian TTT-ejon ( http://r.platteau.free.fr/ ), ĉar mi esperis publikigi ĝin en revuo. Mi provis sendi ĝin al la revuo Irana Esperantisto , ĉar ili estis antaŭ jam akceptintaj unu artikolon de mi ( "Mistika ebrieco" http://irea.oficejo.googlepages.com/10-a.pdf ) kaj mi pensis ke eble vidi kiel la irana mondo uzitis kiel fantazia temo en 18-jarcenta Francujo interesus la Iranan esperantistan publikon. (kaj ĉar ĉi rakonto ne estas kontraŭreligia, ĝi ne estus cenzurita en Irano!), sed ŝajnas ke ilia ret-adreso ne plu funkcias, ĉar la mesaĝoj estis montritaj kiel fiaskintaj, mi ankaŭ provis sendi la tekston per poŝto, sed ĉar mi ricevis nenian respondon, nek numeron de Irana Esperantisto (al kiu mi estis aboninta dum unu jaro antaŭe: tre bela revuo dulingva, persa kaj Esperanto, kun multaj fotoj) mi konjektas, ke ne nur ili ne publikigis ĝin, sed entute neniam ricevis ĝin. Do mi nur metas ĝin sur la reto, atende pli bone. Sed restas preskaŭ neniom da literaturaj revuoj en Esperantio, kaj tio ne estas sufiĉe ampleksa por fari libron.