E.A. Poe: La domo Usher

Poe havas ion, kio estas ankaŭ en mi: The evil bad spirit, the devil in the bottle, who wants to destroy himself (a kind of perversness...) To do always just this things you have not to do at all... Sed unu veneno de li ne estas en mi, mi tute ne trinkas alkoholaĵojn, aŭ nur tre malofte, mi ne bezonas tion por esti "high". Mia drogo estas mia interna mondo, en certa grado ankaŭ Esperanto.

Tre bonaj de li estas vere preskaŭ ĉiuj rakontoj, tre moderna estas tiu pri la vizito de frenezulejo en Francio, tio estas tre aktuala rakonto, car la frenezaj ne estas frenezaj, kaj la normaluloj tute ne estas normalaj.

Sed kiu moderna temo ne reiras al Poe? Certe preskaŭ neniu, detektivrakontoj, psikogiaj hororrakontoj, aventurrakontoj sen kiuj ne eblus Stevenson, rakontoj kun scienca kaj ecx iom esotera bazo, krome scienfikcio (Hans Pfaahl), ĉion tion li faris kiel unua, eĉ kiel gazetskribisto kaj poeto li estis avangardisto (The Raven, jen magia poemo) kaj en liaj eseaj kaj teoriaj skriboj jam troveblas en ĉifrita formo la supozo, ke la tempo ne estas konstanta, sed fluanta.... do la ĉefa penso de Einstein.

Nu, kio ni estus sen li? Ni estus multe pli primitivaj. Ni dankas al li ĉion, sed al li dankis neniu. Oni lasis mortaĉi lin kiel mordeman hundon. Lia vivo estis terurega, certe tio kontribuis al tio, ke li verkis tiel eksterordinare sagaca.

Sed kiel li povis drinki, kvankam lia korpo tute ne akceptis eĉ kvantetojn da alkoholo sen tuja deliro??? Kiel li povis mordi la manon, kiu nutris lin? Ho, granda Poe, vi estas la vira sfinkso de nia tempo. En vi kaŝiĝas ĉiuj misteraj kontraŭdiroj, kiuj disŝiras ankaŭ nin.