Search among Hans-Georg Kaiser's articles

L.L. Zamenhof La vojo Tra densa mallumo briletas la celo, al kiu kuraĝe ni iras. Simile al stelo en nokta ĉielo, al ni la direkton ĝi diras. Kaj nin ne timigas la noktaj fantomoj, nek batoj de l' sortoj, nek mokoj de l' homoj, ĉar klara

Ludoviko Lazaro Zamenhof (1859-1917) Mia penso Sur la kampo for de l’ mondo, Antaŭ nokto de somero, Amikino en la rondo Kantas kanton pri l’ espero. Kaj pri vivo detruita Ŝi rakontas kompatante, — Mia vundo refrapita Min doloras resangante.

Jida strofo de L.L. Zamenhof Af jeder loŝen zingt ihr, majne brider, Vi betlers nehmt ihr alc ba fremde lajt, - Genug majn folk! Vu zanem dajne lider? Ver euchh, ŝteu uf, es izx ŝeun cajt. Vi kantas ĉiulingve, fratoj miaj. Almozojn prenas