Emily Dickinson
Nerimarkeble kiel ĉagreno
forglitis la somero mallaŭte -
Tro nerimarkeble eĉ por la ŝajn'
de malfidelo -
Distilaĵo el kvieto,
duonlumo kiu falas longe.
Naturo, kiu posttagmeze
kontemple vizitas sin mem -
Frue krepuskiĝis -
la mateno brilis fremde -
Jen gracilo, tiom ĝentile akra,
kvazaŭ gasto, kiu softe urĝas nin -
sen kia ajn kilspuro
kaj sen flugilbatado,
okazis, ke nia somero
forŝteliĝis al beleco.
El: Verkoj
Emily Dickinson
Unmerklich wie ein Kummer
Entglitt der Sommer leis -
Zu unmerklich selbst für den Schein
Einer Treulosigkeit -
Ein Destillat aus Stille
Zwielicht das lange fällt
Natur die Nachmittags mit sich
Entrückte Einkehr hält -
Früh zog die Dämmrung ein -
Der Morgen strahlte fremd -
Grazie, so höflich schneidend,
Ein Gast, der sachte drängt -
So ohne jede Kielspur
Und ohne Flügelschlag
Geschahs dass unser Sommer
Sich fort zur Schönheit stahl.
Aus: Dichtungen
Sign-in to write a comment.