La vero estas relativa. La vero de unu ne estas vero de alia. Kiam la malnovaj greko diskutis, ili kontraŭdiris unu alian kaj neniam ili la mondo aŭ socio ŝanĝiĝis. Homoj havas opiniojn kiujn ili defendas aŭ plibonigas.
Laŭ mi tio estas la esenco de progresema asocio, diskuti kaj klerigi. Estas grava por gvidantoj de asocio scii kiu estas membro, sed same grava estas lerni kompreni kial homoj forlasas "maldekstra progresema asocio (?)" aŭ aktivecon en ĝi. Ne estas tiel facile rapide anstataŭi membron kiu forlasas asocion per alia nova membro kiu devas lerni la kutimojn kaj kulturon de la asocio. Membro kiu forlasas la asocion estas plejofte 100% da perdo de valoraĵo de la asocio.
Mi ĉiam volis scii kial homoj forlasas la asocion, kaj havi tiun informon estis ĉiam ege malfacila.
Mi scias kio estas klasbatalo, sed kiam iu estas obstina kaj ne komprenas ke per alternativa vorto ni povas esprimi la saman, sed per tiu alternativa vorto ne donas malbonan senton al milionoj da homoj, ni kreas problemon kiu detruas la etoson kaj la estonton de la asocio.
Kiam mi en fabriko diris ke ni klasbatalu, la kolegoj diras al mi; Vi komunisto kiu ne komprenas la realan mondon. Kiam mi parolas pri ekonomia lukto ili sciis ke mi parolas pri sistemo kiu metis sian manon en ilia monujo.
Malmultegaj laboristoj legas Marx, nek Lenin. Ili plejofte ne havas tempon aŭ energion (aŭ endormiĝis ĉe tedaj tekstoj) por post laborhoroj studi pri homoj kiuj ne havas bonan renomon. Ili jes scias ĉion pri futbalo aŭ biciklado. Kiam oni volas konvinki homojn pri utileco striki aŭ lukti por propraj rajtoj oni devas komenci per paroli ilian lingvon kaj ne lingvo kiun ili ne komprenas.
Nenio estas senpage, ĉio havas prezon kaj vole ne vole, la mondo estas granda komerco kaj kiam oni volas atingi ion oni studu kiamaniere vendi la varojn, ĉu estas marksismo, ĉu komunismo aŭ iu ajn ismo. Certe vi jam studis la parolojn de Adolf Hitler. Se ne nepre faru. Estas unu el la plej interesaj instruoj pri merketado. Ne pensu ke, kiam Hitler prenis potencon ke li komencis per ideo fari militon aŭ ekstermi la judan popolon. Li ne estis pli kontraŭ la judoj ol ekzemple Churchill. Nepre legu la verkon "Eichmann en Jeruzalem" de Hanah Arendt kaj vi komprenas pli pri la pensoj de homoj kiuj mortigis milojn da homoj.
Ankaŭ "maldekstra progresema asocio (?)" devas vendi siajn varojn aŭ perei. Kiam por tio ni devas nomi klasbatalon sociala lukto, paca batalo, ekonomia batalo aŭ iu ajn kiu priskribas klasbatalon, ni devas preni saĝan decidon havi la kuraĝon kaj ŝanĝi tion kio vundas milionojn da homoj.
Legu "Petrolo" kaj "La fera kalkano", pri la bataloj en Usono kaj komprenu kiom da bataloj por socialaj rajtoj okazis en tiu lando. Tamen vi trovos en Usono malmultajn homojn, kiuj komprenas klasbatalon, kiu por ili estas komunista vorto kaj pro la historio kaj edukado de Usonanoj ili apenaŭ scias iun veron pri komunismon, sed daŭre, kaj tio ankaŭ en postaj generacioj, tenas tiun ideon ke rilatas pri barbareco.
Mi rapide kalkulas kaj lernas ke la lastaj 20 jaroj mi vizitis Usonon 8 foje. Ili bone komprenas la batalon por ĝusteco, sed ne glutas klasbatalon.
Longe mi komprenis ke Petro (Levi, zelota dogma komunisto) nepre volas teni sian vorton el juneco por indiki la socialan batalon kiu li kaj lia generacio faris. Ne diru al mi ke en la fabriko kie li laboris ĉiuj estis komunistoj?
Sufiĉe longe mi havis amikon, sed kvankam li havis bildon de Bakunin sur sia maldekstra brako, li estas ĉion krom klasbatalanto, li estas ĉion krom anarkiisto, li estas nur pigrulo kiu ŝategas profiti de la socio, kiu klopodas eviti labori sed ne hontas akcepti monon de la ŝtato. "Ne suficas boji por esti hundo!"
Batalo por la rajtoj de kolegoj, por aliaj homoj en la mondo estas damne ege serioza afero. La plej granda laboro troviĝas en tio ke oni devas konvinki la laboristojn/dungitojn pri ilia sorto.
Mi ne konas la francan nomon de la verko de Nietzsche "Nachlass" mi volas traduki kiel "postlasitaj fragmentoj" En ĉi tiu verko kiu estas eble unu el la plej gravaj, li kritikas socialismon. Mi ĉiam planis traduki tion, sed ĝis nun ne trovis tempon. Estis lasta projekto de David Kelso kaj mi por kune traduki tion. Ĝi estas teksto kiu alvokas multajn konsterniĝojn, protestojn kaj eble kolerojn. Sed kiam oni analizas oni venas al konkludo ke li tro grandparte pravas.
Kiam mi legis unuan fojon, tiujn erojn pri socialismo ĉe Nietzsche, mi kolere ĵetis la libron multekostan en angulo. Poste mi komprenis ke per tio mi solvis nenion kaj mi komencis relegis kaj laŭ kutimo kun tekstoj de Nietzsche relegis dek foje por kompreni kion li volas diri. Li diris aferojn kiujn mi en la realo spertis inter laboristoj.
Mi ne scias ĉu Andreas Kinnegin estas tradukita en la franca aŭ angla, se jes legu lin.
Vivis en la historio de la homaro tiom da belaj filozofoj, tiom da kleraj homoj kiuj diris grandajn verojn kaj faris grandajn erarojn. Neniu el ili pinglis sin sur unu vorto ĉar la konvencio de vortoj ne sufiĉas por ke ĉiuj komprenu. Homoj devas esti varia en sia vortouzo kiam li volas komuniki ion, kiam li volas preni atenton de aliaj homoj.
Kiam mi prelegas kaj mi uzas en tempo de 10 minutoj 5 foje la vorton klasbatalo la homoj enuiĝas, ili jam scias pri kio temas kaj ili perdas atenton ĉar pro fakto ke ili tro ofte aŭdis samajn vortojn ili pensas ke ili jam komprenas.
Mi ĉiam ege bedaŭris ke mi nur feble parolas Esperanton ĉar en mia denaska lingvo mi estas sufiĉe sperta parolanto. Mi sekvis kursojn por paroli en publiko, sed kiam mi uzas Esperanton, mi devas tro koncentriĝi pri akuzativo kaj pli de gramatikaj malfaciloj kaj mi perdas mian forton kiel parolanto.
Ni en "maldekstra progresema asocio (?)" tedigas homojn kiu ne estas membro de ĝi. Ni ne faras la penon altiri aliajn homojn per alia retoriko. Ni estas malsana en sama lito kiel la neŭtraluloj kiuj ĉiam diras ke Esperanto estas facila. Mia demando estas, kial ekzistas pli da eternaj komencantoj ol esperantistoj kiuj iom dece esprimigas?
Fine mi lacigis pri la "maldekstra progresema asocio (?)". La obstineco ne kompreni ke ni bezonas membrojn. Ni ne devas havi revoluciulojn, sed homojn kiuj malfermas spiriton kaj kiuj volas lerni. Sed kiamaniere revi pri homoj kun malferma spirito kiam la diskuto en tiu "maldekstra progresema asocio (?)" estas terure fermita al unu sama vorto. Kial sanktigi vorton kiu povas esti indikita per dek aliaj vortoj kiuj same aŭ pli valoras.
Ek de lundo mi komencis fari pri kio mi jam revas plurajn jarojn. Mi komencis studi kaj klopodos verki en Esperanto libron pri la vivo de Nelson Mandela kaj kiam mi sukcesos mi verkos pri Emma Goldman. Du homoj kiuj kontribuis per plej bona parto de la vivo al la sociala lukto, al la rajtoj de homoj.
Ĉu vi scias kiom da bataloj Mandela faris kun la komunistoj en ANC. Kiel ofte li petis aŭ pli bone postulis la rajton al propraj ideoj, al propraj vortoj. Kiam oni nomas sin "isto" oni indikas ke oni trovigas en fermita pensmaniero.
Tiu "maldekstra progresema asocio (?)" ne povas havi isto-n en sia statuto kaj neniu havas la rajton puŝi tion tra la ĝorgo de la membroj.
La sociala ekonomia batalo estas pli ol la komunismo en la landoj kiuj ĉiuj suferis diktatoron. La komunistoj ne havas la rajton pensi ke ili estas la unusola sistemo kiu liberigas la homojn de subpremo kaj ekspluatado. Ili devas kompreni ke por multegaj homoj komunismo signifas mallibereco. La grupa penso, la maleblo vojaĝi libere, la malpermeso libere pensi, aŭ entrepreni.
Mi estis en la "maldekstra progresema asocio (?)" membro kun koro por la asocio kaj eble tio estas la plej granda problemo. Mi ĉiam revis ke ĝi denove kreskas. Ni ne estas vendistoj de duobla vitro, sed asocio kiu grupiĝas laboristoj. Tio nur eblas kiam ni parolas la saman lingvon ol la laboristoj, ne nur iu malgranda parto kiu pensas ke ili havas la absolutan veron. Mi kredas ke la "maldekstra progresema asocio (?)" povas helpi dungitojn pli bone kompreni kio estas ilia tasko, ke ili havas rajtojn, ke ne estas memevidente ke homoj subpremas aliajn homojn.
Sed mi eraris kaj la "maldekstra progresema asocio (?)" estas asocio kiu forprenas de homoj la liberecon kiujn ili devas havi kiam oni havas etan respekton por la homaajn rajtojn. Do en ĉi tiu kazo mia membreco al la "maldekstra progresema asocio (?)" estas plene senvalora.
Mi estis kaj restis amatoro en sociala lukto, oni neniam lernas la metion ĉar la kapabloj de la malamiko estas giganta. Ili ne hezitas sanĝi esprimojn, kreas aliajn vortojn kiu diras la saman aĉan aferon. Oni ne kontraŭbatalas per bastono kiam la alia uzas plej modernajn armilojn.
Iun tagon ankaŭ al vi la plej eta kritiko mortigas. Ke simpla diro estas la guto tro.
Mi volas nepre skribi kion iama maljuna kolego ĉiam diris al mi.
Schram, li diris, neniam forgesu, estas viaj propraj kuloj kiuj mordas plej fortan!
Per tio li plej bone skizis klasbatalon.
Mi ne kapablas indiki klasojn kontraŭ kiu mi batalis sed jes la estrojn kaj precipe la kolegojn kiuj ne kuraĝis doni opinion kaj kiuj lasis min en merdo kiam mi denove estis maldungita.
Mi plene akceptas la vorton klasbatalo en politikaj verkoj kaj ege bone komprenas la vorton, sed ni estu serioza. Kio estas la potenco de la "maldekstra progresema asocio (?)". Al kio ni sukcesos kiam ni eĉ ne klopodas altiri laboristojn al laborista asocio, sed nur volas havi homojn al asocio kie la komunistoj nun estas tro forta grupo kiu klopodas komunistigi la "maldekstra progresema asocio (?)" kaj absolute ne klopodas klerigi, ne volas forigi el pensoj la dogmojn el edukado.
La "maldekstra progresema asocio (?)" devas krei laboristaron kiuj havas malferman spiriton. Homoj kiuj faras demandojn kaj ne obeas al la devigoj de iuj komunistoj kiuj ne komprenas kiel terure ili detruas la asocion.
Mi sentas min tro maldekstra en pensoj kaj agadoj por resti en la asocio. Fartu bone. Klopodu liberigi vin de la dogmaro kiu detruas vian menson.
Denove mi lernis ke mi ne povas vivi sen libereco, ke la ŝnuroj de la teorio sufokiĝas min. La historio de la popolo malpermesas certajn aferojn, kaj ni devas komenci serĉi al aliaj konvencioj.
La vivo de la simpla laboristo restas interesa ĝis la fina tago, mi supozas. Kiam oni havas kuraĝon pensi, fari demandojn kaj kiam oni ricevas respondon fari novan demandon, la vivo restas interesa. Kiam oni kuŝigas sin en la dogmo de la teoristoj, la diskuto stagnas, ne plu valoras. Oni malhonorigas la laboristan lukton!
Evidente ne necesas kritiki Marx, sed, kaj mi ĉiam timas ke multaj homoj al tio ne kapablas, ni metu lin en ĝusta tempolinio. Marx parolas pri socio el 19-a jarcento kaj pardonu min, ŝajne multaj ne jam rimarkis ke ni estas nun en 21-a jarcento.
Laŭ mia sperto, 95% de la manlaboristoj ne komprenas ekonomion, nek Marx-on, nek Smit-on kaj nek La Kapitalo-n nek la Biblio-n.
Manlaboristoj, kaj mi ne volas ĝeneraligi, komprenas ke ili devas labori por havi manĝon. En kapitalisma mondo ili almenaŭ havas la rajton iĝi memstara entreprenisto. En "komunista lando" ili devis sekvi la ordonojn kaj memstara pensado ofte ne estis permesata.
Smit ne kulpas pri ĉi tiu kapitalismo, Marx ne kulpas pri ĉi tiu komunismo. Ekzistas malsamaj ekonomiaj modeloj. Mi ŝatas la modelon de Silvio Gesell. Mi pensas ke la anarĥiistoj pli pravas ol la komunistoj. Bedaŭrinde en SAT mi ne plu rajtis diskuti pri tio. La Markovoj/Levi potenco malebligis tion.
Lanti mortis denove en sia tombejo.
Sano oni ne elektas sed libereco oni povas akiri. Plej ofte necesas grandan solidarecon por havi tion, sed vidu ke tro da homoj estas indiferenta al sorto de alia homo kaj nur pro tio oni ebligas militojn kaj malbonojn.
Do jam sufiĉe juna mi ne plu iris al preĝejo kaj poste mi malligis min de la ideo ke ekzistas iu dio kiu decidas pri vivo aŭ morto. Tio ne signifas ke mi mokas aŭ malebligas aliajn homoj kredi en ilia dio! Mi ne estas ano de totalisma sistemo.
La vorto klasbatalo daŭre valoras en libroj pri ekonomio, sed la evoluo de la socio fariĝas ke la vorto iĝas ridinda en normala ĉiutaga vivo.
Kiu estas klaso. Donu al mi nomojn pri kiu estas klaso. Kaj pli donu al mi la kialon por ke SAT, asocio de mil membroj fanfaronas pri klasbatalo kaj klasoj kiam rilatas pri laborista asocio.
Laboristoj, kara amiko ne batalas kontraŭ klasoj, sed ili luktas por havi rajtojn. Ili klopodas havi komfortan vivon kaj tiu komforto ofte kaŭzas ke ili eniras alian socialan tavolon.
Tio en normala kazo ne estas ĉar ili batalis kontraŭ klasoj, sed pro fakto ke ili diligente kaj pene laboras. Zorge elspezas monon kaj klopodas krei estonton kiu plaĉas.
Klaso kaj klasbatalo en nuna tempo estas uzata en dogmemaj rondoj de komunistoj aŭ de homoj kiuj volas kaŝi sin malantaŭ vortoj por pravigi ilian socialan nivelon.
Mi laboris tutan vivon en fabriko, mia edzino estas direktoro de firmao en Britio. Ĉu vi volas scii kio estas la diferenco. Mi foriris matene la 7-45 horo al laboro kaj revenis la 17-a horo vespero. Mia edzino foriras la 6-45 horo matene kaj revenas hejme la 21-a vespere. Aŭ estas tutan semajnon survoje en Eŭropo kaj Azio por klopodi havi komercon.
Ĉi devas ĉiun monaton zorgi ke tiuj, kiuj laboras en la firmao havas je fino de monato salajron kiun ŝi kun la alia dungito - ĉar mia edzino ankaŭ estas dungito - interkonsentis. Ŝi respondecas pri firmao kaj konscias ke kiam ŝi ne pene laboras eble la firmao ne havas sufiĉe da enspezo kaj ke salajroj ne povas esti pagita.
Ŝi devas preni respondecon kiam iu el la dungito malsanas aŭ petas liberajn tagojn ĉar infano malsanas, ktp, ktp.
Kiam homoj komencas kompreni ke la tempo de la grafo kaj barono ne plu ekzistas. La financa potenco ne plu havas vizaĝon sed povas esti ankaŭ vi . Eble vi aĉetis akciojn en firmao? Se jes al kiu klaso vi nun apartenas ?
Bonvolu venu al realo. Malgranda asocio de mil membroj ne devas salivi pri klasoj sed devas doni al la membroj la liberecon de diskuto. Por ke ili povos kompari ideojn. Estas ĝuste pro fakto ke kelkaj komunistoj el SAT forprenis mian rajton komuniki kun la aliaj membroj ke mi forlasis SAT.
Klaso, jes la familio Markovo estas la posedanta klaso en SAT ili kun helpo de Petro Levi, alia komunisto tenas la ŝnurojn en SAT kaj SAT-Amikaro kaj decidas kiu havas la liberecon paroli kaj kiu ne.
Kio okazas en la nuna SAT de la familio Markovo estas skandalo kiu neniam okazis en SAT. La plej baza regulo de la statuto estas perfortita kun aprobo de la Plenum-Komitato kiu restis tute indiferenta pri fakto ke oni buŝsnuris membron de la asocio.
Klasoj, mia pugo!
Kial uzi vorton kiu donas doloron al milionoj da homoj el iamaj laboristaj paradizoj, el Orienta Eŭropo kiam ekzistas pli modernaj vortoj kiuj same bone priskribas la lukton kiujn dungitoj devas fari por havi siajn rajtojn.
Post Thatcher kaj Reagan la vorto klasbatalo ne plu havas saman signifon. La novliberalismo instruis laboristoj aĉeti akciojn de propra firmajo kaj per tio ili iĝis dungitoj kaj posedantoj kaj laŭ teorioj de Karl Marx do kontraŭbatalis sin mem.
Mi jam tuj volas diri, nek mi, nek mia edzino havas iun parton, nek parteton en iu ajn firmao. Nia mono akirita per honesta laboro, troviĝas en alternativa banko kiu ne pruntedonas monon al aĉaj aferoj kiel armiloj kaj pli de tiuj malhumanaj aferoj.
mi nur povas esti membro de SAT kiu respektas la statuton. La statuto garantias liberecon de diskuto ĉar nur eblas kompari ideojn kiam oni povas libere diskuti.
La familianoj de Markovo kaj kun subteno de Petro Levi malebligas la liberan diskuton ĉar ili filtras mesaĝojn kaj blokas mesaĝojn kies enhavo ne plaĉas al ili.
Al tiu speco da movado mi ne volas aparteni.
Dum la jaroj kiel sekretario de Ĝenerala Konsilantaro kaj la 9 jaroj kiel prezidanto de la asocio, mi luktis por libereco de ideoj kaj esprimoj. Estas tute klara ke mi malsukcesis pri tio. SAT iĝis asocio kie regas la totalismon kiel en tempo de Stalin. Oni subaŭskultas homojn kaj malebligas ke ili sin esprimu. Al tio mi ne partoprenas. Tio estas honto por la laboristaro en la mondo.
Mi ĉiam defendis anarkiismon kaj klopodas vivi kiel anarkiisto:
Anarkiismo aŭ anarĥiismo estas la ideo kiu volas ke la socio vivu sen estroj.
La vorto devenas de la helena por "sen-estro": an- (sen) + arki (nobla - estra - ordonpovo).
Anarkiismo estas filozofio politika kiu ĉirkaŭbrakumas demokration kaj liberecon, kaj celas detrui ĉiujn tipojn de devigo kaj subpremo. La homa subpremo radike konsideratas esti malegaleco. Pro tio estas la perfekta ilo ideologia por detrui malriĉecon, rasismon kaj seksismon. Ĉiuj ĉi estas povo-sistemoj bazitaj en hierarkio. Hierarkio signifas desuper-suben, kiel piramido. Konstruaĵoj de povo-hierarkioj kreas poziciojn de relativa privilegio kaj relativa subpremo. Kapitalismo, blankula supereco kaj patriark-reĝima supereco ankaŭ estas desuper-suben-povkonstruaĵoj. Anarkiismo havas alian ideon pri povo. Anstataŭ povon super, anarkiismo proponas povon kun; kunlaboro. Tio ĉi signifas ke socialaj sistemoj kaj institucioj devas esti bazataj sur kunlaboro, kaj povo restu ĉe la individuoj kaj la kolektivoj al kiuj ili libere asociiĝas.
Ĉiuj estas respondeculaj individuoj.
Mi ne retrovas plu en SAT iun etan eron de la anarkiismo, sed nur la totalismon de la stalinistoj /Markovo/Levi kaj pro tio devas forlasi SAT. Ili perfortas la ideojn de Lanti!
Mi nek anas al iu eklezio, nek al alia strukturo kiu malliberigas min.
Ofte mi demandas min kaj tio jam dum tuta lasta jaro: Kion Lanti pensas pri ĉi tiu SAT?
Mi ne povas imagi ke li restus membro!
Ĉu mi estas anarkiisto aŭ ne , pensu laŭ via prefero kara. Mi esperas ke vi ne estas komunisto ĉar por esti serioza, mi ĉiam pensis ke vi estas bonkora persono kaj ege ofte defendis vin. Sciu, kiam oni volis forpreni vian membrecon de SAT dum kongreso en Milano, mi parolis nur favore al vi kaj estis mi kiu insistis ke vi restu membro. Ĉu vi ne kredas, ne gravas kara, mi scias la vero pri tiu afero, mi konas la veron pri kio oni faris al mi kaj tio certe ne kongruas kun la ideoj de Lanti, sed jes kun la ideoj de Maŭ kaj Stalin.
Homoj kiel la Markovoj kaj Levi ne lasas iun tuŝi al la vorto klaso/klasbatalo. Ili preferas plene malkonstrui SAT ol kompreni ke ili estas reakciaj komunistoj kiuj kun pensoj daŭre vivas en la 19-a jarcento. Kiam oni suferas unu dogmon ene de SAT estas la dogmo de la reakciaj komunistoj kiujn oni precipe nur retrovas en Francio.
Ili lernis el la franca revolucio nenion. Ili pensas ke nur rilatas pri forpeli noblulojn kaj nun ili klopodas forpeli homojn kiu pensas, ĉar pensi ne eblas en politika strukturo de la francaj komunistoj, ili ĉe aliĝo devas fordoni cerbon al la partio kaj pensi ek de tiam ne plu eblas ĉar estas malebligata.
Ili pensigas min al teatroludantoj kiuj daŭre ludas Shakespeare per la originala vortuzado sed pensas ke ili parolas modernan hodiaŭan tagan lingvon. Kompatindaj homoj ili estas.
Sign-in to write a comment.