Search among Helena Tylipska's articles

El la maro kaj el la tero ni faros la panon, ni kultivos je greno la teron kaj la planedojn, la pano de ĉiu buŝo, de ĉiu homo, ĉiutage alvenos ĉar ni iris ĝin semi kaj produkti ne por unu homo sed por ĉiuj, la pano, la pano por ĉiuj popoloj kaj kun ĝi

Blanka abel' ci zumas, ebria pro miel' ,en mia animo kaj ci baraktas en lozaj spiraloj de l' fum'. Mi estas la senespera, la vorto sen reekoj, tiu, kiu ĉion perdis kaj tiu, kiu ĉion havis. Lasta ŝnuro, knaras ene de vi mia anksieco lasta. En mia dezerta