Akompana muziko : Beethoven : Lunlumo sonato

Akompana muziko : Adagio de Secret Garden



Arĝenta ŝoseo

l.

Mi vin ne konas? Aŭdu, bona kamarado,

vespero kiam super la tegmento falos,

tra mallum' la strigo kaj noktu' ululos,

kaj nuboj kiel birdoj en parado

super turoj de vilaĝoj kaj urboj cirkulos,



eliru en la nokton ... iru ... Dum marŝado

vin ebriigos rozoj sovaĝaj. La dorno floros,

lotus-okuloj surakvaj malfermos sin en floro.



Eliru ... iru ... Kovril' arĝenta dekoros

la foran ŝoseon laŭ kiu vin gvidas la koro.



ll.

Vi mem ja scias ke mondoj kaŝitas

en via interno, ke sur la fondo anima

brilas stelaro, l'abismoj en falo senlima,

kaj - se vi volas - ventegon vi spitas

per la ventego muĝanta en via brusto.



Eliru en la nokton. En la nigra arbusto

najtingaloj kantos. Bruetos la fonto.

Super via kapo brilos blanka stelo foje.



Kaj se vi volas, sur la horizonto

vi vidos la dion,sekvanta vin voje.



lll.

Ne kredu la nokton kaj venton kiu insidas

ŝirante la rifon de via ekstazo,

surtretu la serpenton laŭ okazo,

kaj estu kiel vojaĝanto kiu rapidas

laŭ fora stepo al la verda oazo.



Eliru en la nokton ... iru ... Dum marŝado

vin ebriigos rozoj sovaĝaj. La dorno floros,

lotus-okuloj surakvaj malfermos sin en floro.



Eliru, kamarado ... Kovril' arĝenta dekoros

la foran ŝoseon laŭ kiu vin gvidas la koro.