Jen ponto el la tempo antaŭ la jaro 1848, kiam Germanio ankoraŭ estis formaĵo el multaj nanoŝtatoj, kies princoj ĉiam bezonis monon.

Haha, vi pravas, tiel estas. Ni ĉiuj estas liberaj surpapere, laukonstitucie, sed envere sklavoj de niaj labordonantoj. Post la fabrikpordego au post buroa pordo tuj finiĝas ĉiu libero:). La monodependeco estas plua ora ĉeno, jes ja! Tio estas ĉio konata almenaŭ ekde Marx, sed ŝanĝiĝis tamen nenio. Ni plu estas ebriigitaj de abstrakta nekaptebla libero kaj sobriĝas ĉiam denove dum ĉiu pagita konkreta laboro.

Jen germana kanto el la revolucio de 1848;

"Unu sidas sur la tron'
kaj malsupren kaj kun mok'
nin rigardas tiu,
la monsak'.