Search among Jakvo's articles

Ie, sed ne demandu al mi kie, troviĝis planedo tute blu-verda. Laŭ mi aŭdis plej agrabla loko por loĝi, kondiĉe ke vi apartenis al la posedantoj. La posedantoj estis plej malgranda grupo sur planedo, sed tamen kaj strange ili posedis ĉion. La posedantoj

De tempo venas vortoj en kapo. Ĉu valoraj aŭ nur vortoj? Eble IP estas loko kie oni povas doni la vortojn al leganto, por ke li donu plej akran opinion, aŭ indiferenton. Por mi estas nur penso rapida, kiu flugas kiel mevo portata de vento kaj malaperinta

Eĉ se vivon vi ne komprenas, daŭrigu serĉadon serĉado pri kio aliaj donis al ni pri arto, scienco, eĉ relegio. Kiel agrable estas kunmetadi puzlon, kiu jam pretas antaŭ niaj okuloj. Ne gravas kiel freneza vi estas, se vi sukcesas ĝoji pri ĝi Ĉio estas

Du folioj postkuras unu alian ĉirkaŭ trunko de patroarbo ili gajas, kaj krias la postkuranto "Atendu por ke mi kisu vin." Pluvo falas kaj interrompas la ludon de amindumantaj folioj. Ripoza tempo ĝis suno redonas al ili liberecon

Ĉiun jaron, preskaŭ je sama periodo, mi iras al Suda Francio por kapti la sunon dum semajno. Ne ĉiam kun sukceso, ĉar imagu ke la suno forgesas foje kie Suda Francio estas. Ne en ĉi tiu jaro. Dum la 8 tagoj ke mi estis en Sainte Maxime, mi prenis

Mi pensas ke Jim havis pli malpli 35 jarojn kiam li, por la kvara fojo devis iri al kuracisto post kunsido de sindikato. "Saluton, kuracisto, mi havas koratakon". La kuracisto ridetis kaj respondis; "Bone, mi ekzamenas vin. Ĉu estis kunsido de sindikato

Mi ricevis sciigon de amikino, ke ŝi uzas tekstojn de mi dum instruado de Esperanto. „Ĉu mi rajtas,” ŝi demandis. Kia demando, ĉu oni rajtas flati min? Evidente ŝi rajtas, ĉiuj rajtas. Ĉiuj rajtas uzi miajn tekstojn laŭ vole. Kopii, disdoni, ĵeti en

SAT-Amikara Kongreso 2009, kelkaj vortoj. Inter la 11-a kaj 14-a de aprilo 2009 okazis 64-a Kongreso de SAT-Amikaro en la franca urbo Pau. Kiel membro de SAT-Amikaro sed ankaŭ kiel prezidanto kaj reprezentanto de Plenum-Komitato de Sennacieca Asocio

Karaj amikoj, Ek de la jaro 2000, kiam mi iĝis sekretario de Ĝenerala Konsilantaro de SAT kaj poste Prezidanto de Plenum-Komitato de SAT, mi decidis alterne partopreni al SATEB- kongreso tiam okazinte en Barlastono kaj SAT-Amikara kongreso en iu loko

Jen kara leganto, por malstreĉigi de troa labora, mi denove verkis etrakonton. NUN!!!! la rakonto kun subtena bildo de mirinda desegnisto Serge Sire Eble kelkaj el vi pensas, legante la etrakonton, al iu asocio konata. Hontu kara leganto. La asocioj, la

Skala, Duomo, galerio Vittorio Emanuele, piazza-j, basilikoj, palazzo-j, diversaj artoj, suno, kantoj, etoso neforgesebla, Ĉion ĉi vi trovas en belega urbo kiu en 222 jaroj antaŭ Kristo nomiĝis Mediolanum. Jes mi parolas pri Milano. La belega urbo en

En 2004 oktobro, mi renkontiĝis kun monumento de Japana Esperantolando, mia kamarado Kurisu Kei. Mi pasis tutan tagon kun li kaj kiam mi adiaŭis lin vespere mi sciis ke tiu persono restas por ĉiam en mia memoro. Edukita, elstara, inteligenta kaj iom

Ŝpareme, etkvante mi klopodas kompreni viajn pensojn paŝon post paŝo, malrapide kaj primeditita mi klopodas senti vin ne kiel mi volas (ke vi estas) sed kiel vi estas Eble mi povas tiam se mi sufiĉe kleriĝis, montri finale kiel mi vin amas

Tro longe mi ne plu metis kelkajn vortojn sur linio. Tro okupata. Mi ne havas tempon, homoj diras, kvankam ni ĉiuj disponas pri 24 horoj. Nu oni devas diri ion por pravigi ke laboro ne okazis. Ĉu riproĉi! Ne eblas ĉu? Do kelkaj sentoj, neniam hazardaj

Ĉiam homoj militis, batalis, ekstermis. Homoj mortis tutsola sur sojlo de la domo, sur strate, Feliĉe, ni nun havas poŝtelefonon kaj ĉiu iĝas registrata. Kuglo trafas vian koron, sed vi ne plu mortas tutsola. Vi estas registrita de amiko kiu filmas

En urbo kie mi vivas troviĝas multegaj bildoj de la sankta virgulino. Kiel antverpenano oni apenaŭ rimarkas tion. Sed en tempo ke mi multe aktivis en neŭtrala EO-asocio, mi pli ol ofte ciceronis esperantistoj tra la urbo. Grupo da polaj esperantistoj

Sekva etrakonto evidente ne estas originala de mi, sed mi amuziĝis reverki ĝin. Mi esperas ke ĝi donas kelkajn minutojn da plezuro al vi. jakvo

Li nomiĝas Bob, plej kara amiko de mi kaj mi volas rakonti ion pri li al vi, nu, nur al tiuj kiuj volas legi evidente. Antaŭ preskaŭ 30 jaroj Bob eniris rilaton kun Bo, nu, ne estis lia elekto, estis iu kio okazas en vivo. Bo jam iĝis vidvino havante nur

Rilate 94-a Universala Kongreso de Esperanto Okazonte en Bjalistoko, Polando. Estimataj uzantoj de la universala lingvo esperanto, Post sukcesa kongreso en Roterdamo, la internacia Esperanto-komunumo havas sian kongreson nun en Bajlistoko. Certe tiu

Karaj k-doj de SAT, karaj gastoj, Estu bonvenaj al nia 82-a Kongreso de SAT en la belega urbo Milano. Jam la 7-an fojon mi povas bonvenigi vin kiel prezidanto de Plenum-Komitato de SAT al nia kongreso. Daŭre restas granda honoro al mi ke mi, kiel

Donace li metis florpoton sur tombo Akompanis al li ĉagreno de morto, rimarkis ke proksime kaj kun aplombo alproksimiĝas al li la propra sorto. Gracila Heno alvenas rapidkurant’ ostkorpo kovrita per dolĉa veluro Nek helpas ĝemanto nek bona sukurant’

Flugas en la aeron Laŭ sistemo 4-4-6 Soneto. liberigita folio flugas en aeron mara venteto ŝin disŝiris per dolĉa blovo, Sento amara, folio rekte en inferon Rilatis nur pri dancado de la bosanovo. Multaj freŝaj ventoj eĉ ventegoj sin postsekvis

Dum ferio mi aŭdacas kunporti librojn, kiujn mi ankaŭ legas, imagu. Ĉi jare mi feriis en belega reginono ĉe oceano de Francio en vilaĝeto St. Georges de Didonne. La vetero estis agrabla kaj la luita dometo plene kongruis kun la deziroj de

Jes, mi estas en banĉambro, mi tuj venos, momenton. Kion vi volas diri? Ĉu? Vi ne volas diri tion, ĉu? Ĉu denove vi volas? Sed pasis nur du horoj ek de antaŭa fojo. Kiu vi estas, superviro eble? Nu bone, mi iu ajn estas nuda, kion vi pensas, ĉu mi

Mi vidis Bob, mia plej kara amiko. "Kiel fartas Bo?", mi demandis. Nu, mi klopodas rakonti kion Bob diris al mi. Ŝi estas en maljunulejo nun. Nu, bona loko, tre luksa, la gefiloj decidis tion. Mi iras al ŝi ĉiun semajnon, kutime ĵaŭde. Nu ja luksa;

Plej verŝajne vi jam aŭdis min? Sed ĉu fakte vi konas min? Nu mi nomiĝas Flurk, jes mi scias iom stranga nomo sed estas la estro kiu donis la nomon al mi kaj mem mi ne havas eblon ŝanĝi la nomon, mi devis akcepti kiel mi devas akcepti ĉion.

La 28-an de novembro mi partoprenis kiel prezidanto la kunsidon de Plenum-Komitato de Sennacieca Asocio Tutmonda (SAT) kaj je la 8-a vespero kiam ni adiaŭis, mi iris al hotelo en najbareco ĉar trajno al Antverpeno ne plu estas, krom la tagoj poste.

Mi sidas ĉe komputilo, iom laboretis. Estas strange, mi legis ĉiujn mesaĝojn, respondis al tiuj, kiujn mi devas respondi, legis kion mi devis legi kaj nun…nun mi iom atendas, sen fari ion ĉar mi scias ke jam estas tiu momento de la tago ke mi ne plu

Hieraŭ mi iris kun amiko de mia filino al kinejo, por spekti iun de maloftaj flandraj kinoj. La vetero pli ol aĉis. Ventetis Londona pluvu. Londona pluvo signifas ke pluvo estas tiel leĝera ke plej dolca venteto kirligas la akvon sub pluvombrelon kaj ke