Ĵus mi revenis de la hajderabada sesio de seminarioj pri la eŭrop-unia inciato pri la scienco kaj teknologio STEPS

Oni organizas kunvenojn (anglalingvajn, neeviteble) en Barato - "Knowledge Society Debates: A series of events exploring science, technology and innovation in India, 5-13 January 2009"

Mi (kompreneble!) intervenis, malfonigante jenajn prilingvajn demandojn en la sciofluoj:

- indiĝenaj scioj pri la biodiverseco estas enkodigitaj en (rapide malaperiĝantaj) indiĝenaj lingvoj, kaj gepatralingva edukado estas la plej bona strategio konservi ilin - jen plia kialo protekti la lingvajn homajn rajtojn de indiĝenoj;

- malbona lerneja edukado, kaj supera edukado en la (tute neadekvate regata) angla en Barato, eĉ por aplikataj sciencoj kiel la agrikulturo, rezultas en sciobreĉoj inter farmistoj en la kampo kaj iliaj gefiloj en la universitato;

- en la aktuala lingvo-ordo, neeviteble okazas ekskludigo de parolantoj de malgrandaj aŭ malpli potencaj lingvoj en internacia (scienca) kunlaborado;

- kaj eĉ en "unua-monda" Eŭropa Unio, kie lerneja edukado estas bonkvalita kaj eĉ la supera edukado estas plejparte gepatralingva, lingvoj rolas grave en la sciofluoj, kiel oni povas vidi en la esplor-rezultoj de la raporto Grin - 25 miliardo da eŭroj transpagitaj ĉiujare de la Eŭropa Unio al Britujo pro lingvaj kialoj.

Jen do, en ege diversaj kampoj de la homa sperto - de la indiĝenaj popoloj en Barato ĝis la Eŭropa Unio - oni vidas la malsimetriojn kaj breĉojn en la sciofluo pro lingvaj kialoj.

Estas klare, ke kaj en Barato kaj en la Eŭropa Unio, ni devas mastrumi nian multlingvecon multe pli bone por atingi pli justan, demokratian sciofluon.

Kaj jen ĝuste la punkto kie oni povas montri al la 120-jara historio de la Esperanto movado krei pli demokratiajn komunikfluojn. Sed tio estas temo por alia seminario....

Dankon!