Antonín Sova (1864-1928) - Pastoralo (muzikigita poemo)

Poemo de la elstara ĉeĥa poeto Antonín Sova (http://eo.wikipedia.org/wiki/Anton%C3%ADn_Sova)
el la poemaro "Vybouřené smutky" (Ŝtormigitaj ĉagrenoj), eldonita en 1897

en brila traduko de Miloš Lukáš

(http://eo.wikipedia.org/wiki/Milo%C5%A1_Luk%C3%A1%C5%A1).

Muzikigis kaj unuafoje publike prezentis
Pavla Dvořáková la 28-an de aprilo 2015 dum inaŭguro de la migra ekspozicio "Ĉu Esperanto estas morta lingvo?"
(http://esperanto1.rajce.idnes.cz/Putovni_vystava_Je_esperanto_mrtvy_jazyk/)
en eksa monaĥeja preĝejo de Sankta Venceslao en Pacov (naskiĝurbo der Antonín Sova) - eo.wikipedia.org/wiki/Pacov.


Teksto de la poemo:

ANTONÍN SOVA 1864-1928)
PASTORALO (1897)

esperantigis Miloš Lukáš

Ho, Ondoj de la Nokto, bruu nur,
malriĉan bordon batu via kur';
mi lasos pensojn flugi kun la vent'
kaj mem senmova restos en silent'.

Sur la Paŝtej' de Revoj en montar'
embuskas nekonata ĉasistar':
revenos multaj kun danĝera vund'
kaj multajn eĉ englutos la profund'.

Post kiam estingiĝos nokta lamp',
mi hundon sendos al la paŝta kamp',
kaj ĝi, la nigra Hundo de Malĝoj',
repelos ilin al la hejma voj'. . .

Teksto de la ĉeĥa originalo:

Pastorále

Dnes vlny noci nechám burácet,
v snů bíti břeh a sporý na něm květ,
myšlénky pustím do pohoří snů
a v tichu tom se ani nepohnu.

Na pastvy zelené ať večer jdou
neznámých střelců tichou krajinou,
mnohé se vrátí těžce zraněny
a mnohé budou navždy ztraceny.

Až lampa pozdní nocí dohoří,
psa černého v snů vyšlu pohoří,
psa žalu, který, sluchy zdvižené,
je nazpět řadou dlouhou přižene…


cs.wikisource.org/wiki/Vybou%C5%99en%C3%A9_smutky/Pastorale