Modern and Old Buildings / Art...

HFF to everybody and wish you a sunny weekend!!

I'm thinking on All the innocent Persons who died in Berlin and other Places in the wide World ♥♥♥ La Défense, Paris...

Les Invalides, commonly known as Hôtel national des Invalides (The National Residence of the Invalids), or also as Hôtel des Invalides, is a complex of buildings in the 7th arrondissement of Paris, France, containing museums and monuments, all relating to the military history of France, as well as a hospital and a retirement home for war veterans, the building's original purpose. The buildings house the Musée de l'Armée, the military museum of the Army of France, the Musée des Plans-Reliefs, and the Musée d'Histoire Contemporaine, as well as the Dôme des Invalides, a large church with the burial site for some of France's war heroes, most notably Napoleon Bonaparte. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- De Dôme des Invalides werd tussen 1679 en 1691 gebouwd naar een ontwerp van Jules Hardouin-Mansart en vormt samen met de Église de Saint-Louis-des-Invalides een onderdeel van het 'Hôtel des Invalides' in Parijs. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Achtergrond: Het Hôtel des Invalides was een complex waar plaats was voor ongeveerd vierduizend veteranen van het Franse leger. Er waren in het complex allerlei voorzieningen gevestigd, zoals een ziekenhuis, kerk en schoenmakerij. De Dome des Invalides, gebouwd op verzoek van de Franse koning Lodewijk XIV, is een meesterwerk van Franse Klassieke architectuur. De decoratie werd verzorgd door Charles de la Fosse, Jean Jouvenent en François Girardon, die ook werkten aan Paleis van Versailles. De bouw van de kerk werd in 1735 afgerond, waarna deze op 28 augustus 1706 ingehuldigd werd door de Franse koning Lodewijk XIV. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Kenmerken: De centrale voorgevel van de kerk bestaat uit twee verdiepingen met een antiek hoofdgestel, waarvan de eerste verdieping Dorisch is en de tweede Corinthisch. Daarboven bevindt zich een balustrade. De façades zijn versierd met pilasters in plaats van zuilen. Achter de façade verrijst de enorme koepel van de Dome des Invalides. De koepel is verdeeld door twaalf ribben en versierd met wapentrofeeën en bedekt met verguld lood. De trommel van de koepel is dubbel uitgevoerd, zodat door een grote opening in de binnenste mantel de door vensters fel belichte buitenkoepel te zien is. Dit zorgt voor een typisch barok ruimte-effect. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Herdenking: Onder Napoleon I werd de Dôme des Invalides een herdenkingsplaats voor Franse militaire glorie, omdat de lichamen van beroemde militairen als Turenne, Vauban en Foch in de kerk werden geplaatst. In 1840 werd bovendien het stoffelijk overschot van Napoleon Bonaparte in een praalgraf onder de koepel geplaatst. In 1989 werden de versieringen en de koepel voor de vijfde keer sinds de oprichting opnieuw verguld. Hiervoor werden 550.000 gouden bladeren gebruikt, wat neerkomt op meer dan 20 ponden.

The 'La Defense Offices' complex (2004) is the work of Dutch architectural practice *UNStudio*. Located in Almere, Netherlands, its design is integrated into the larger urban plan. The entrances into the inner courtyards are drawn from the surrounding site, as is the structure's height. The exterior facade appears relatively mundane, and is meant to reflect the urban condition. In interior courtyard facades, however, have been designed with the office tenants' needs in mind. These facades are clad with glass panels that are integrated with a multi-colored foil. Depending on the time of day and the angle of approach, the courtyards are filled with myriad colors and intensities, making each day a new, vibrant experience. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------- Almere, de stad die zich kenmerkt door een grote verscheidenheid aan moderne architectuur, heeft in 2004 een bijzonder bouwwerk aan haar verzameling toegevoegd; het kantoorgebouw 'La Defense' is een ontwerp van *UNStudio* en kenmerkt zich door zijn vorm en kleurgebruik. *Twee gebouwen*: 'La Defense' bestaat uit twee afzonderlijke gebouwen die als het ware in elkaar geschoven kunnen worden. Tussen de kantoorgebouwen bevindt zich een verhoogd binnenterrein, waaronder een parkeergarage is gelegen. Van *eenkleurig*...: De architect van 'La Defense' heeft met behulp van kleurgebruik een duidelijk contrast aangebracht tussen de gevels die het gebouw van haar omgeving scheiden en de gevels die aan het binnenterrein grenzen. **De gevels aan de buitenzijde zijn voorzien van een zilverkleurige aluminium beplating in combinatie met zilverkleurige beglazing**. Deze kleurkeuze sluit aan bij de omliggende bebouwing, die voornamelijk is opgetrokken uit grijze bakstenen. Vanuit de omgeving valt 'La Defense' dan ook niet erg op. Naar *tweekleurig*...: De gevel aan de straatzijde wordt op twee plaatsen onderbroken, waardoor een glimp van de binnenzijde kan worden opgevangen. Met de schutkleur van de buitengevel nog op het netvlies, voltrekt zich een onverwachte gedaantewisseling; de binnenzijde staat met zijn veelkleurigheid in groot contrast met de rustig gekleurde buitengevel. De gevels aan de binnenzijde zijn voorzien van een goudkleurige beglazing waarin een speciaal folie is verwerkt. Afhankelijk van het tijdstip op de dag en de weersomstandigheden, maakt de lichtinval een boeiend kleurenspektakel zichtbaar dat in de gevels reflecteert.

Casa Milà, popularly known as La Pedrera, meaning the 'The Quarry', is a modernist building in Barcelona, Catalonia, Spain. It was the last civil work designed by Catalan architect Antoni Gaudí, built between the years 1906 and 1912. It was commissioned in 1906 by businessman Pere Milà i Camps and his wife Roser Segimon i Artells. At the time, it was controversial because of the undulating stone facade and twisting wrought iron balconies and windows designed by Josep Maria Jujol. Architecturally it is considered structurally innovative, with a self-supporting stone front and columns, and floors free of load bearing walls. Also innovative is the underground garage. In 1984 it was declared a World Heritage Site by UNESCO. Currently, it is the headquarters of the Catalunya-La Pedrera Foundation, which manages the exhibitions, activities and public visits at Casa Mila. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Casa Milà -La Pedreira- (1906-1910) is een flatgebouw van de architect Antoni Gaudí, gelegen aan de Passeig de Gràcia (Paseo de Grácia) in Barcelona. De muren zijn golvend. Het gebouw wordt ook La Pedrera genoemd, wat Catalaans is voor De Steengroeve. Die naam sloeg op het uiterlijk van het gebouw en had oorspronkelijk een pejoratieve betekenis, omdat het gebouw aan geen van de toen geldende architecturale normen voldeed. Er is een appartement op de vierde verdieping, de zolder (met een tentoonstelling over het werk van de architect) en het golvende dakterras te bezichtigen. De schoorstenen hebben grillige vormen die kenmerkend zijn voor het gebouw. In Casa Milà bevindt zich de eerste parkeergarage van Barcelona. De bewoners konden per koets (en later per auto) naar hun eigen verdieping rijden. Pas later werden er liften geïnstalleerd. In 1984 werd La Pedrera erkend als werelderfgoed door de UNESCO.

Kleinste kerkje van Nederland. Smallest Church in The Netherlands... CWP - Chapels, Churches and Cathedral - (2016/01 CWP) → nineteenth place

Galerie van de Geografische Kaarten, Rome...

A cairn is a human-made pile (or stack) of stones. Cairns are used as trail markers in many parts of the world, in uplands, on moorland, on mountaintops, near waterways and on sea cliffs, as well as in barren deserts and tundra. They vary in size from small stone markers to entire artificial hills, and in complexity from loose conical rock piles to delicately balanced sculptures and elaborate feats of megalithic engineering. Cairns may be painted or otherwise decorated, whether for increased visibility or for religious reasons. An ancient example is the inuksuk (plural inuksuit), used by the Inuit, Inupiat, Kalaallit, Yupik, and other peoples of the Arctic region of North America. These structures are found from Alaska to Greenland. This region, above the Arctic Circle, is dominated by the tundra biome and has areas with few natural landmarks. In modern times, cairns are often erected as landmarks, a use they have had since ancient times; but, since prehistory, they have also been built for a variety of other reasons, such as burial monuments and for defence and hunting, as well as ceremonial, astronomical, and other purposes. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Een 'Steenmannetje' of steenman (ook wel aangeduid met het Engelse 'Cairn') is een stapel van (natuur)steen. Steenmannetjes komen wereldwijd voor. Vaak in conische vorm, zoals een kegel, maar er komen ook andere vormen voor. Een steenmannetje wordt wel gebruikt om een pad of de top van een heuvel te markeren. In het verleden zouden reizigers die onherbergzame gebieden doorkruisten, de gewoonte hebben gehad om onderweg stenen op te rapen en toe te voegen aan het eerstkomende steenmannetje dat ze tegenkwamen. Vooral in het mistige klimaat van Engeland, Schotland, Wales of de toendra's in Scandinavië waar paden niet of nauwelijks zijn te herkennen zijn deze steenmannetjes bijzonder nuttig om de weg te kunnen vinden. Men loopt van het ene steenmannetje naar het volgende (zichtbare) steenmannetje. Ook in bergachtige gebieden worden steenmannetjes veel gebruikt. De huidige traditie vindt zijn oorsprong in de bronstijd. Men had de gewoonte om doodskisten (of een urn of beenderen) in een steenmannetje te bergen, zodat de kisten een opvallende positie kregen, vaak op een grote hoogte boven het dorp waar de overledene had gewoond. In IJsland ziet men ook vaak gestapelde stenen. Hier zijn het echter de woningen van elfen. Ook in Canada is het een gangbaar object (inuksuk, meervoud: inuksuit), en in 2010 was het dan ook het logo voor de Olympische Spelen van Vancouver. Een inuksuk is een richtingaanwijzer of mijlpaal, gemaakt van een stapel stenen die wordt gebruikt door Inuit uit het Canadese noordpoolgebied. De inuksuit spelen een belangrijke rol bij het navigeren over de toendra. Inuksuit variëren in vorm en afmetingen en vervullen een veelvoud aan functies. Het zijn symbolen met diepe wortels in de Inuitcultuur. Ze kunnen worden gebruikt voor navigatie, als een referentiepunt, een marker voor reisroutes en/of visplaatsen, jachtgebieden, plaatsen van verering, bij drijfhekken gebruikt in de jacht of als een voedselopslagplaats.

10-Week Picture Projects: Opposites, Week 3: (June 22-28): Big...

'Elphi': The Elbphilharmonie Hamburg is a concert hall under construction in the HafenCity quarter of Hamburg, Germany. The concert hall is designed by Herzog & de Meuron on top of an old warehouse (Kaispeicher A). It will be the tallest inhabited building of Hamburg, with a final height of 110m. On 2 April 2007, the First Mayor of Hamburg Ole von Beust, Henner Mahlstedt, Hochtief Construction AG, project coordinator Hartmut Wegener, Hamburg Minister of Culture Karin von Welck and architect Pierre de Meuron laid the foundation stone in the warehouse Kaispeicher A. In 2007, the construction was scheduled to be finished in 2010 with an estimated cost of €241 million. In November 2008, as an endorsement to the original contract, the costs for the project were estimated at €450 million. In August 2012, the cost were re-estimated to be over €500 million, which should also cover the increased cost for a strengthened roof. The date of completion has been moved to the summer of 2015 at the earliest. Currently, construction work is scheduled to end in October 2016, with an earliest opening date of spring of 2017. The easternmost part of the building will be occupied by "Westin Hamburg" hotel scheduled to open in October 2016. The upper floors west of the concert hall will accommodate apartments.

10-Week Picture Projects: Shapes, Week 9 (May 18-24): Diamond...

Casa Milà, popularly known as -La Pedrera-, meaning the 'The Quarry', is a modernist building in Barcelona, Catalonia, Spain. It was the last civil work designed by Catalan architect Antoni Gaudí, built between the years 1906 and 1910. In 1984 it was declared a World Heritage Site by UNESCO. ROOF and CHIMNEYS: he work of Gaudí on the rooftop of La Pedrera was a collective of his experience at Palau Güell, but with solutions that were clearly more innovative – this time creating shapes and volumes with more body, more prominence, and less polychromasia. On the rooftop there are six skylights/staircase exits (four of which were covered with broken pottery and some that ended in a double cross typical of Gaudí), twenty-eight chimneys in several groupings (like were designed for Casa Batlló), twisted so that the smoke came out better, two half-hidden vents whose function is to renew the air in the building, crowning the walkway that goes around this dream castle, four cupulins (domes?) that discharged to the facade. The staircases also house the water tanks; some of these are snail-shaped. The stepped roof of La Pedrera, called "the garden of warriors" by the poet Pere Gimferrer because the chimneys appear to be protecting the skylights, has undergone a radical restoration, removing chimneys added in interventions after Gaudí, television antennas, and other elements that degraded the space. The restoration brought back the splendor to the chimneys and the skylights that were covered with fragments of marble and broken Valencia tiles. One of the chimneys was topped with glass pieces – it was said that Gaudí did that the day after the inauguration of the building, taking advantage of the empty bottles from the party. It was restored with the bases of champagne bottles from the early twentieth century. The repair work has enabled the restoration of the original impact of the overhangs made of stone from Ulldecona with fragments of tiles. This whole set is more colorful than the facade, although here the creamy tones are dominant.

Casa Milà, popularly known as -La Pedrera-, meaning the 'The Quarry', is a modernist building in Barcelona, Catalonia, Spain. It was the last civil work designed by Catalan architect Antoni Gaudí, built between the years 1906 and 1910. In 1984 it was declared a World Heritage Site by UNESCO. ROOF and CHIMNEYS: he work of Gaudí on the rooftop of La Pedrera was a collective of his experience at Palau Güell, but with solutions that were clearly more innovative – this time creating shapes and volumes with more body, more prominence, and less polychromasia. On the rooftop there are six skylights/staircase exits (four of which were covered with broken pottery and some that ended in a double cross typical of Gaudí), twenty-eight chimneys in several groupings (like were designed for Casa Batlló), twisted so that the smoke came out better, two half-hidden vents whose function is to renew the air in the building, crowning the walkway that goes around this dream castle, four cupulins (domes?) that discharged to the facade. The staircases also house the water tanks; some of these are snail-shaped. The stepped roof of La Pedrera, called "the garden of warriors" by the poet Pere Gimferrer because the chimneys appear to be protecting the skylights, has undergone a radical restoration, removing chimneys added in interventions after Gaudí, television antennas, and other elements that degraded the space. The restoration brought back the splendor to the chimneys and the skylights that were covered with fragments of marble and broken Valencia tiles. One of the chimneys was topped with glass pieces – it was said that Gaudí did that the day after the inauguration of the building, taking advantage of the empty bottles from the party. It was restored with the bases of champagne bottles from the early twentieth century. The repair work has enabled the restoration of the original impact of the overhangs made of stone from Ulldecona with fragments of tiles. This whole set is more colorful than the facade, although here the creamy tones are dominant. HFF - Enjoy your Weekend...

Casa Milà, popularly known as -La Pedrera-, meaning the 'The Quarry', is a modernist building in Barcelona, Catalonia, Spain. It was the last civil work designed by Catalan architect Antoni Gaudí, built between the years 1906 and 1910. In 1984 it was declared a World Heritage Site by UNESCO. ROOF and CHIMNEYS: the work of Gaudí on the rooftop of La Pedrera was a collective of his experience at Palau Güell, but with solutions that were clearly more innovative – this time creating shapes and volumes with more body, more prominence, and less polychromasia. On the rooftop there are six skylights/staircase exits (four of which were covered with broken pottery and some that ended in a double cross typical of Gaudí), twenty-eight chimneys in several groupings (like were designed for Casa Batlló), twisted so that the smoke came out better, two half-hidden vents whose function is to renew the air in the building, crowning the walkway that goes around this dream castle, four cupulins (domes?) that discharged to the facade. The staircases also house the water tanks; some of these are snail-shaped. The stepped roof of La Pedrera, called "the garden of warriors" by the poet Pere Gimferrer because the chimneys appear to be protecting the skylights, has undergone a radical restoration, removing chimneys added in interventions after Gaudí, television antennas, and other elements that degraded the space. The restoration brought back the splendor to the chimneys and the skylights that were covered with fragments of marble and broken Valencia tiles. One of the chimneys was topped with glass pieces – it was said that Gaudí did that the day after the inauguration of the building, taking advantage of the empty bottles from the party. It was restored with the bases of champagne bottles from the early twentieth century. The repair work has enabled the restoration of the original impact of the overhangs made of stone from Ulldecona with fragments of tiles. This whole set is more colorful than the facade, although here the creamy tones are dominant.