deutsch http://www.ipernity.com/doc/elbertinum/11055326



Dank al Esperanto sidas tokioanino kaj pirnaano

komune sur la benko

Ekstrakto de la ĵurnalo "Sächsische Zeitung"

Rozo kaj Albert Jäger konatiĝis per la Esperanto en la reto Ipernity.
Nun plenumiĝas sia deziro
.
Antaŭ 2 jaroj eltrovis Fan Qiu Ju novan mondon - la esperantistan mondon.
Ĉiam pli kaj pli disetendas Rozo siajn manojn. Ŝi ŝatus brakumi ĉiu
jn.
Alber invitis la Grupo "Saksa Svisio" en sia domo kaj sia ĝardeno.
Rozo estas la unua foje en Eŭropo.
Antaŭ unu jaro ŝi vidis la foto 'Alberto sur sia benko'.




Ŝi skribis al li:
Mi ŝatus sidi apud via flanko kaj parolus kun vi.
Nun ŝi sidas sur la benko.



Stani invitis ŝin - kaj ili vizitis Alberto.
Kaj nun ŝi sidas apud Alberto sur la romantika benko.
Rozo havas ruĝan kostumon. Ŝi donacis al vi kimonon.
Ankaŭ li lernis la lingvon internacian ekde 2 jaroj.
"Mi entumiasmigis - homojn el aliaj landoj konatigi.
Sen Esperanto Rozo ne sidus sur tio benko
Kaj mi ne havus tiel multajn amikojn
."
Rozo nature fotis tion benkon kun kaj sen Alberto.
Ĉio vespere ŝi sendas la bildojn hejmen al Tokio.
Morgaŭ ŝi vojaĝas al Berlino kaj tiam al Kopenhago.
Tie estas la ĉi-jara 96a Universala Kongreso de Esperanto.
Nature ŝi lernis ankaŭ la anglan lingvon.
Tamen la anla kaj germana estas homaj lingvoj.
Esperanto estas artefarita lingvo.
Tio lingvo devas lerni ĉiuj. tiel estas por ĉiuj egalrajta.
Por Eŭropoanj estas Esperanto facile
por la Azianoj estas pli malfacila.
Por Rozo estas la Esperanto la lingvo de la amikoj.
"Multaj homoj parolas la Germanan - sed ili ne estas amikoj."
La Esperantistoj estas granda familio.
Ĉiuj al la tablo kapojesas.
Norbert Karbe estas la estraro de la grupo "Saksa Svisio"
Li entuziasmigis pri tiel granda entuziasmo.
La klubo havas nun 27 anoj. Ĝis 1996 li instruis en kurso.
Estas larĝa vojo ĝis realigo de revo de Alberto kaj Rozo kaj Stanislao.
Esperanto devas fariĝi la dua lingvo por ĉiuj.
Esperanto estas pli facila lerni ol la germana angla franca aŭ rusa lingvo.
Tamen tio estas longa kaj malfacila vojo.
Stani ludas intertempe sur sia buŝharmoniko.
Rozo fotas - kaj ŝi volas brakumi la tutan mondon.
Kaj ŝi verkos poemon pri la temo "Dankon".
Nature en esperanta lingvo - la lingvo kio ŝi amas.


Fine Rozo kantis sian poemon por Alberto kaj siaj gastoj.
Lia kanto ege kortuŝas min.

«Kial belega la mondo estas!
Se vi estus amanta rozo
mi volus esti brilanta roso
Se vi estus vivanta herbeto
mi volus esti la suno.
Kune kun vi.
Kia ĝojo kaj feliĉo estas!
Kune kun vi.
Kia belega la mondo estas!
Se vi estus fluganta aglego
mi volus esti la ĉielo.
Se vi estus beleta koralo
Mi volus esti la maro.
Kune kun vi.
Kia ĝojo kaj feliĉo estas
Kune kun vi
Kia belega la mondo estas!»