Tiun ĉi tekston retpoŝte sendis al mi Hussain Al-amily kiu bedaŭrinde mem ne povas afiŝi ĝin en ipernity pro teknikaj kialoj:

Naomi Wolf antaŭnelonge verkis artikolon en Londona gazeto Al-Abrar: “Kiam islamaj virinoj kovriĝas, sen sameco leviĝas.” Ŝi skribis: …Multaj virinoj diris al mi ion kiel jene: “Kiam mi surmetas okcidentan vestaĵojn, viroj fiksrigardas al mi, objektigas min, aŭ mi ĉiam mezuras min laŭ la normoj de modeloj en la gazetoj, al kio estas malfacile atingi – kaj eĉ pli malfacile kiam oni maljuniĝas, ne menciu, kiel teda estus resti ĉiam elmontrata. Kiam mi surmetas kapveston aŭ ĉadoron, tiam homoj rigardas al mi kiel individuo, ne objekto, kaj mi sentas respektinda.”

Wolf daŭras: “Mi persone spertis tion: mi surmetis ŝalŭar-ĉamizon en Maroko por ekskurso al bazaro. Jes, iom da varmo mi trafis, kiu eble estis pro la noveco vidi okcidentan virinon tiel vestita; sed, dum promenado ĉirkaŭ la bazaro – la kurboj de miaj mamoj kovritaj, la formo de miaj kruroj obskurigita, miaj longaj haroj ne flugintaj ĉirkaŭ mi – mi tiel spertis novan senton de trankvilo kaj sereneco, mi sentis jes, laŭ iuj manieroj, libera.”