Makis Greece's photos

Mytikas

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΛΟΥΝΤΖΗ (1919 - 1998) Γεννήθηκε στην Κομπωτή Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας. Πατέρας της ήταν ο Νίκος Παλιογιώργος. Έκανε 8 παιδιά με τον Δημήτριο Η. Λούντζη. Πέθανε στην Κωνωπίνα Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας.

Seascape...

Ancient port of Kechreon

Corinth 1984 (Makis with mustache)

Nafplion - Greece

Δημήτριος Λούντζης. Γεννήθηκε στο χωριό Κωνωπίνα της επαρχίας Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας στις 15 Δεκεμβρίου 1916. Πολέμησε για τον Ελευθερία της Ελλάδας συμμετέχοντας στην Εθνική Αντίσταση από το 1941 έως το 1945, μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, εναντίον των ναζιστικών στρατευμάτων Κατοχής. Πέθανε στις 16/9/1987. Τιμήθηκε στις 30/9/1987 πριν προλάβει να παραλάβει το μετάλλιο της Πατρίδας που υπηρέτησε για λίγες μόνο μέρες! ____________________________________________________________________ Dimitrios Lountzis. He was born in the village of Konopina in the province of Xiromero Aitoloakarnania on 15 December 1916. He fought for Freedom of Greece by participating in the National Resistance from 1941 to 1945, through the ranks of EAM-ELAS, against the Nazi occupation troops. He died on 16/9/1987. He was honored on 30/9/1987 before he received the Medal of the Homeland who served only for a few days!

The loneliness of silence...

Δημήτριος Λούντζης. Γεννήθηκε στο χωριό Κωνωπίνα της επαρχίας Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας στις 15 Δεκεμβρίου 1916. Πολέμησε για τον Ελευθερία της Ελλάδας συμμετέχοντας στην Εθνική Αντίσταση, μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, εναντίον των στρατευμάτων Κατοχής. Πέθανε στις 16/9/1987. Τιμήθηκε στις 30/9/1987 πριν προλάβει να παραλάβει το μετάλλιο της Πατρίδας που υπηρέτησε για λίγες μόνο μέρες!

Στρατιώτης. Ήταν ο μικρότερος αδερφός του Στάθη και του Σταμούλη Λούντζη. Υπηρέτησε κοντά στον νταϊφά του αδερφού του Στάθη, όπου απ΄ αρχής του Ιερού Αγώνα πολέμησε σε πολλές μάχες που διεξήχθησαν στη Δυτική Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Βραχώρι (1821), στο Κομπότι (1823), στο Πέτα (1822) στη μάχη του Αετού (9 Αυγούστου 1822), στο Μεσολόγγι (1822), στον Καρβασαρά (1824), στο Μαχαλά (1825) και τέλος στη Β΄πολιορκία του Μεσολογγίου (1826) όπου βρήκε οικτρό θάνατο στην ντάπα του Μοντάλαμπεργκ κατά την ηρωική Έξοδο στις 10 Απριλίου 1826. Ήταν 28 χρονών όταν άφησε την τελευταία του πνοή για την Ελευθερία. Οι κοτζαμπάσηδες έζησαν και μοιράστηκαν το βιός αυτών που έφυγαν…

«Πιστοποιητικόν Αριθμ. 11974 Πιστοποιούμεν οι υποφαινόμενοι εν βάρει της συνειδήσεώς μας ότι ο κύριος Νάσιος Λούντζης κάτοικος του χωρίου Κωνωπίνης του Δήμου Εχίνου της επαρχίας Ξηρομέρου, υπηρέτησεν ανδρείως και στρατιωτικώς εις τον υπέρ ανεξαρτησίας ιερόν αγώνα της πατρίδας μας απ΄ αρχής της επαναστάσεως μέχρι της διαλύσεως των στρατευμάτων παρακολουθήσας πάντοτε υπό τας οδηγίας και διαταγάς των οπλαρχηγών Θεοδώρου Γρίβα, Ανδρέα Γριβογιώργου, Γεωργίου Τσόγκα, Γεωργίου Καραϊσκάκη και Δημητρίου Μακρή, μεθ΄ών πολεμών παρευρέθη εις διαφόρους κρατεράς και ενδόξους μάχας ων και εις τας κατά τας θέσεις Μακρυνόρους,Λαγκάδα, Πέτα, Άρτας, Σταυρού, Πλάκας, Αγίου Ηλία Ξηρομέρου, Μαχαλάς, εις την δευτέραν πολιορκίαν του Μεσολογγίου (εις του οποίου την ένδοξον έξοδον εφονεύθη ο ανωτέρω ρηθείς στρατηγός Ανδρέας Γριβογιώργος), εις το Πετροχώριον, Κρεμμύδιον, Παλαιοξάριον, Αράχωβας, Δίστομον και εις τας Αθήνας. Εις δε την έλευσιν του αοιδίμου Κυβερνήτου εν τω οργανισμώ της Ναυπάκτου ως και του Μύτικα παρών ευρεθείς και ούτως ηδικήθην πάνυ ένθα και έμεινεν αβαθμολόγητος. Εν όλω δε τω διαστήματι τούτω της υπηρεσίας του έδειξε μεγίστην στρατιωτικήν ικανότητα και διαγωγήν εξαίρετον διαφυλάξας προς τούτοις και την απαιτούμενην ευπείθειαν εις όλους τους ανωτέρους του. Διό ειδότες ταύτα πάντα καλώς επαφίεμεν εν αυτώ το παρών πιστοποιητικόν έγγραφον ίνα του χρησιμεύσει ένθα δει. Εν Κατούνη την 4 Μαρτίου 1846 Ιωάννης Πετιμέζης Κωνσταντής Γριβογιώργος Νικόλαος Ντζέλιος Ανδρέας Ίσκος Ο Δήμαρχος Εχίνου επικυροί το γνήσιον των τριών υπογραφών Ιωάννου Πετιμέζη, Κωνσταντή Γριβογιώργου και Ανδρέα ίσκου. Εν Κατούνη την 14 Μαΐου 1846 Ο Δήμαρχος και αντ΄ αυτού ο Α΄ Πάρεδρος (Τ.Σ.) Κώστας Σαμαράς Επικυρούται το γνήσιον της υπογραφής του Αντισυνταγματάρχου Ν. Τζέλιου Εν Αστακώ τη 12 Μαρτίου 1846 Ο Δήμαρχος Αστακού (Τ.Σ.) Ν. Τζέλιος» Αποτραβηγμένος ο Νάσιος Λούντζης, μετά την αποκατάσταση του Έθνους, στην ιδιαίτερή του πατρίδα την Κωνωπίνα Ξηρομέρου, ζούσε ως απόμαχος ξωμάχος αναπολώντας τις δόξες και τις δάφνες συμμετοχής του καθ΄ όλην τη διάρκεια του αγώνα, ελπίζοντας παράλληλα σε μια μικρή βοήθεια από το κράτος, η οποία δυστυχώς μέχρι τις αρχές του 1865 που απέθανε δεν ήρθε. Η σύζυγός του Μαρία, χήρα Νάσιου Λούντζη, εξακολουθεί να ελπίζει και να ικετεύει για μια μικρή σύνταξη από τον άντρα της, για να μπορέσει να θρέψει τα τέσσερα ανήλικα ορφανά, που άφησε προσφάτως, όπως επικαλείται η ίδια σε σχετική αίτησή της στις 7 Ιουνίου 1865 προς τον Έπαρχο της Βονίτσης. ΝΑΣΙΟΣ ΛΟΥΝΤΖΗΣ (1802 – 1865)

Αριθμ. 10965 Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι πιστοποιούμεν ευσυνειδήτως ότι ο κύριος Ευστάθιος Λούντζης κάτοικος του χωρίου Κωνωπίνης του Δήμου Εχίνου της επαρχίας Ξηρομέρου υπηρέτησεν εις τον υπέρ ανεξαρτησίας ιερόν αγώνα της πατρίδας μας από το 1821 μέχρι της ελεύσεως του περιποθήτου ημών Βασιλέως Όθωνος και ότι παρευρέθη εις διαφόρους κρατεράς μάχας κατά των εχθρών, έχων και υπό την οδηγίαν του υπέρ τους είκοσι στρατιώτας και ότι παρευρέθη και υπερμάχησε και εις την πρώτην ως και εις την δευτέραν πολιορκίαν του Μεσολογγίου υπό τας διαταγάς ων του οπλαρχηγού Ανδρέα Γριβογεώργου και εις την έξοδο αυτών αφονεύθη εις αδερφός του εκ των εχθρών και ούτος ελυτρώθη και προσεκολλήθη έπειτα υπό τας οδηγίας του αειμνήστου Γεωργίου Καραϊσκάκη μεθ΄ου παρευρέθη και εις τας επισήμους και ενδόξους μάχας της Αράχωβας και των Αθηνών εν όλω δε τω διαστήματι τούτω υπηρέτησε μ΄ένθερμον και διακαώς ζήλον, δείξας προς τούτοις μεγίστην ευπείθειαν και υπακοήν εις τους ανωτέρους του και επί τέλους ότι, εις την άφιξιν του αοιδίμου Κυβερνήτου Ιωάννου Καποδιστρίου, εις τον οργανισμόν της Ναυπάκτου εβαθμολογήθη με τον βαθμόν του εικοσιπένταρχου. Δια τούτο όντες και ημείς παρόντες και αυτόπται των άνω ειρημένων, δίδομεν εις τον περί ου λόγος Ευστάθιον Λούντζην το παρόν πιστοποιητικόν έγγραφον ίνα του χρησιμεύση ένθα δει. Εν Κατούνη τη 1 Φεβρουαρίου 1846 Υποφαινόμεθα Ν. Τζέλιος Γ. Λάμπρου Ζέρβας Ανδρέας Ίσκος Κωνσταντής Γριβογιώργος Φώτης Κουσουρής Κωνσταντής Βαλιανάκης _______________________ Στις 27 Μαΐου 1865, επιζών ο Στάθης Λούντζης και αποτραβηγμένος στην ιδιαιτέρα του πατρίδα, υποβάλλει για άλλη μια φορά στα στερνά του, αίτηση προς την επιτροπή εκδουλεύσεων των απόμαχων στρατιωτικών, ζητώντας μια πενιχρή σύνταξη για τα γεράματά του, να έχει κι αυτός να λέει κάτι απ΄τον αγώνα του 1821-1829 που έκανε για να ελευθερωθεί η πατρίδα του. Όμως εις μάτην. Η πατρίδα τον αντάμειψε με την αχαριστία και την πικρία. Πέθανε σε βαθιά γεράματα το 1873 στην ιδιαιτέρα του πατρίδα την Κωνωπίνα (γεννήθηκε το 1792).

The spirit of the tree...

Rainy night in Prague!

Rainy night in Prague ...

The fairy tale through the wet glass...