Search among Jakvo's articles

Mia amiko Bob, promenadas laŭ lia kutimo tra parko, en pensoj, kombante la cerbon. Malplaĉas al li la festotagoj en kiu ek, homoj devas ŝajnigi ke ĉio bonas en la mondo. Montriĝas granda feliĉo ke dum ĉi tiu periodo de la jaro ekzistas mizeruloj,

La mondo dividiĝas en homoj kiuj adoras kapitalismon kaj homoj kiuj kontraŭbatalas ĝin. Kiu pravas? Mi faras demandon, al mi mem pri kiu respondo ne estas memevidenta. Antaŭ kelkaj tagoj mi spektis filmon de Michael Moore: "Capitalism: A Love story!". Jes

Vintro en Flandrio estas kutime laŭ sama kanvaso. Novembro- ŝtormoj, decembro- malvarma, sed apenaŭ frostaj tagoj, sed multe da pluvetaj tagoj. Pluvo plej tedaj kiu ŝajne neniam haltas. Pluvo kiu malsekigas malsupre de pluvombrelo same multe ol supran

Vivis iam, antaŭ multaj jaroj, cepo. La cepo estis bela kaj nu ja, bonodora. Ŝi - ho jes - la cepo estas ina, loĝis en kamparo en granda ĝardeno, sed malgraŭ la beleco de la naturo ĉirkaŭ si, ŝi ne estis vere feliĉa. Jam jaroj ŝi sopiris al amato. For

Bob estas laca, terure laca kaj li volas eskapi la ĉiutagajn taskojn kaj zorgojn. Matene je la 5-a li iras al aŭto metas valizon kun vestaĵo por unu semajno en kofron de la aŭto kaj foriras. Nur momenton li hezitas kaj volas veturi direkton Germanion, sed

Karaj amikoj, karaj kamaradoj Kiel bona gaŭlo, mi venis al ĉi tie por viziti "Armorica". La regiono kie siatempe vivis Asterikso kaj Obelikso. La du gaŭloj kiuj estis la pediko en la barbo de Julio Cezaro. Mi devis gugli por trovi la mapon de

Montriĝas ke Ipenity ne alprenas tro longan tekston, do ĉi tiu daŭrigo pri Hoevenen. Jes daŭre en la nederlanda :-) Emma Stoelen onze buurvrouw die vanuit de venster van haar slaapkamer in onze keuken kon kijken, wat dan ook een van haar

Kiel enkonduko ; Pri verki. de tempo homoj demandas al mi, kie mi trovas temon por etrakto. Fakte estas tute simpla afero. Dum promenado, ĉiun paŝon kiun oni faras estas eta rakonto. Okazaĵoj sur strato, evento kiun oni anoncas, propra vivo mem pri

"Sidiĝu, kara Bob", li diris dum ili manpremis. "Saluton, Leo" - respondis Bob - "kiel vi fartas en vivo?" Bob parolis la germanan. Li malamis sin pro ke li uzis la germanan kiam li parolis kun Leo, ĉar nu ja, kiam li parolas kun Leo li devus paroli

Li nomiĝas Robert, sed ni ĉiuj nomis lin simple Bob, kiu kutimas inter ni laboristoj. Ĉu pigreco aŭ kio, mi ne scias, sed maloftas ke oni uzis la veran nomon. Neniam iu nomis min Jakob aŭ laŭ franca maniero Jacques, sed ĉiuj en medio de diamantoj alvokis

La akolito. Vi ja jam konas mian amikon Bob ĉu ne? Nu hieraŭ mi vidis lin kiam mi promenadis en parko, kie mi kutime kombas la cerbon. Iom ordigi la pensojn por scii ĉu mi daŭre estas bona knabo, ĉu mi ne vundis iun dum lastaj tagoj, ĉu mi estas

Mia amiko Bob estas iom aparta viro. Ne decas klaĉi pri homoj, prefere simple diru kion vi havas por diri kaj silentu por ĉiam. Nu, mi ne klaĉas pri Bob. Ĉion, kion mi diras pri li, li jam scias, mi jam profunde diskutis kun li. Mia amiko

Nun ke Bob sciis ke li kapablis paroli kun birdoj, li nepre volis scii ĉu eblas paroli kun aliaj bestoj. Do matene li surmetis vestaĵon kaj jakon, la akvorezistajn botojn, saltis sur biciklon kaj iris al bestgardeno. Kun kiu mi unue parolas, li demandis

Ĉi matene mi estis ĉe dentisto. Mi devis esti ĉe li je la 9-a: 30. Pro malbona vetero, mi sufiĉe frue foriris kaj alvenis ĉe li je la 9-a: 10. Ne gravis ĉar mi ĉiam kunportas cerbon kaj mi tuj metis min sur seĝo kaj donis al pensoj la bezonatan

Al vi ĉiuj Havu belegan kaj sanan jaron 2011