La kvara ne estas poemo, nur tre mallonga prozo: Franz Kafka, Fort von hier... (For de tie...) Ĝi ne estis publikigita, nur ektrovita en lia postlasaĵo. La originalteksto tien: www.kafka.org/index.php?fortvon

Tiu eble sencodonas malmulte al vi, kontraŭe al mi kvankam tre private. Denove, mi surmetas ilin tie pro testi mian progreson lerni Esperanton...

%

 

For de tie, nur for de tie! Vi ne devas diri al mi, kien vi min gvidas. Kie estas via mano, aĥ mi ne povas ekpalpi ĝin en mallumo. Se mi nur jam tenus vian manon, mi kredas ke tiam vi ne eksigus min. Ĉu vi aŭdas min? Ĉu vi do estas en la ĉambro. Eble vi tute ne estas tie. Kio ajn vin allogeblus tien al la frosto kaj la norda nebulo, kie oni tute ne supozu iajn homojn. Vi ne estas tie, vi evitintas de tiaj ejoj. Mi male staras aŭ falas per la decido ĉu vi troviĝas tie aŭ ne.

Kial kredemas ke proksimus fluganton lamantoj pli ol paŝantoj. Jen ial eĉ kelko pledus por ilian opinion. Por kio ne io ajn pledus?