De mia sperto lernante plurajn lingvojn, mi rimarkis ke mi komprenas pli bone en aŭskultado aŭ legado pli ol parolado aŭ skribado en la komenco. Mi kategorigas aŭskultado kaj legado kiel " Enigo " kaj parolado kaj skribado kiel " Eligo "


Kiam mi lernas lingvon , mi lernos plejparte de la konversacio. Tiuokaze, mi analizas la gramatikon kaj vortarojn el la konversacio. Mi povos lerni kaj kompreni gxin facile kaj rapide per tiu cxi metodo. Mi povas ankaŭ scii kiel uzi la frazojn, ĉar mi lernas ĝin el la konversacio. Post mi akiris la vortarojn, mi bezonos gramatikon por konstrui la frazon por la Eligo (parolado kaj skribado). Sed la problemo estas , gramatiko estas ĉiam la plej malfacila en lingvolernado. Tie estos neniam facila lingvogramatiko escepte de Esperanto. Gramatiko enhavas regulojn kaj ĝi estas enuiga por mi komenci lernadon de gramatiko.

Kiam mi aŭskultas denaska parolanto paroli en mia cellingvo, mi sentas ke estas pli facile kompreni la signifon de la konversacio anstataŭ konstrui la frazon, ĉar nia cerbo estas inteligenta! Nia cerbo povas surprize kapti la signifon per divenado kvankam ĝi ne kaptas vorton post vorton . Mi celas komprenadon de aŭskultado kaj legado ĉiam, kiam mi lernas la lingvon , tiuokaze mi daŭrigos en lernado de fraz-konstruado.

Originala artikolo Proficiency