Robert Frost ( 1874 - 1963 )

The road not taken

Two roads diverged in a yellow wood
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth

Then took the other, as just as fair
And having perhaps the better claim
Because it was grassy and wanted wear
Though as for that, the passing there
Had worn them really about the same

And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I marked the first for another day
Yet knowing how way leads on to way
I doubted if I should ever come back

I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence
Two roads diverged in a wood, and I
I took the one less traveled by
And that has made all the difference


La route non prise


Deux routes divergeaient dans un bois jaune
Et, désolé de ne pas pouvoir prendre les deux
Et n’être qu’un seul voyageur,je suis resté longtemps
A regarder l’une des deux aussi loin que je ne le pouvais
Jusqu’au point où son virage se perdait dans les broussailles

Alors j’ai pris l’autre,toute aussi séduisante
Et peut-être encore plus justifiée
Parce que herbeuse et manquant quelque peu d’usure
Bien que,franchement,les passages
Les aient usées à peu près de façon identique

Et toutes les deux se reposaient, ce matin là
Sous des feuilles qu’aucun pied n’avait noircies
Ah,j’ai gardé l’autre pour un autre jour
Sachant, pourtant,comment un chemin nous mène à l’autre
Je doutais que jamais je n’y revienne de nouveau

Un jour je me trouverai à raconter en soupirant
Quelque part dans un lointain avenir que
Deux routes divergeaient dans un bois, et moi
J’ai pris celle par laquelle on voyage le moins souvent
Et que c’est cela qui a tout changé



Der unbegangene Weg

In einem gelben Wald, da lief die Straße auseinander
Und ich,betrübt,daß ich, ein Wandrer bleibend, nicht
Die beiden Wege gehen konnte, stand
Und sah dem einen nach so weit es ging
Bis dorthin,wo er sich im Unterholz verlor

Und schlug den andern ein,nicht minder schön als jener
Und schritt damit auf dem vielleicht,der höher galt
Denn er war grasig und er wollt begangen sein
Obgleich,was dies betraf,die dort zu gehen pflegten
Sie beide,den und jenen,gleich begangen hatten

Und beide lagen sie an jenem Morgen gleicherweise
Voll Laubes,das kein Schritt noch schwarzgetreten hatte
Oh,für ein andermal hob ich mir jenen ersten auf
Doch wissend,wie's mit Wegen ist,wie Weg zu Weg führt
Erschien mir zweifelhaft,daß ich je wiederkommen würde

Dies alles sage ich,mit einem Ach darin,dereinst
Und irgendwo nach Jahr und Jahr und Jahr
Im Wald,da war ein Weg,der Weg lief auseinander
Und ich,ich schlug den einen ein,den weniger begangnen
Und dieses war der ganze Unterschied



El camino no elegido

Dos caminos se bifurcaban en un bosque amarillo
Y apenado por no poder tomar los dos
Siendo un viajero solo, largo tiempo estuve de pie
Mirando uno de ellos tan lejos como pude
Hasta donde se perdía en la espesura

Entonces tomé el otro, imparcialmente
Y habiendo tenido quizás la elección acertada
Pues era tupido y requería uso
Aunque en cuanto a lo que vi allí
Hubiera elegido cualquiera de los dos

Y ambos esa mañana yacían igualmente
Oh, había guardado aquel primero para otro día
Aun sabiendo el modo en que las cosas siguen adelante
Dudé si debía haber regresado sobre mis pasos

Debo estar diciendo esto con un suspiro
De aquí a la eternidad
Dos caminos se bifurcaban en un bosque y yo
Yo tomé el menos transitado
Y eso hizo toda la diferencia



La strada non presa

Divergevano due strade in un bosco
Ingiallito, e spiacente di non poterle fare
Entrambe essendo un solo, a lungo mi fermai
Una di esse finché potevo scrutando
Là dove in mezzo agli arbusti svoltava

Poi, presi l’altra, che era buona ugualmente
E aveva forse i titoli migliori
Perché era erbosa e poco segnata sembrava
Benché, in fondo, il passare della gente
Le avesse davvero segnate più o meno lo stesso

Perché nessuna in quella mattina mostrava
Sui fili d’erba l’impronta nera d’un passo
Oh, quell’altra lasciavo a un altro giorno
Pure, sapendo bene che strada porta a strada
Dubitavo se mai sarei tornato

Questa storia racconterò con un sospiro
Chissà dove tra molto tempo:
Divergevano due strade in un bosco, e io…
Io presi la meno battuta,
E di qui tutta la differenza è venuta



De niet genomen weg

Twee wegen scheidden in een geel woud
En spijtig was ik een eenzame reiziger
Die niet beide volgen kon, lang stond ik
En bekeek er één zo ver als ik kon
Tot waar hij afboog in het kreupelhout

Dan nam ik de andere, die niet beter leek
En misschien deed ik de beste keuze
Want zijn gras wou platgetreden worden
In zoverre dat ze belopen werden
Waren ze allebei evenveel omgewoeld

En beide lagen die morgen gelijk bedekt
Met bladeren en die niet zwart getreden waren
O, ik bewaarde de eerste voor een andere dag
Maar wetend hoe een weg ergens heenleidt
Twijfelde ik of ik ooit terug zou komen

Ik zal dit vertellen met een zucht
Ergens eeuwen en eeuwen later
Twee wegen scheidden in een woud, en ik
Ik nam de weg die het minst bewandeld werd
En dat maakte een wereld van verschil