Raŝi - Audino's articles concerning...

En ĉi tiu ekzakta momento, normale, mi ne estus tie ĉi. Mi devus esti laboranta en publika lernejo de mia urbo, Atibaia, San Paŭlo, Brazilo. Mi ne laboras nun, ankaŭ ne laboros morgaŭ, nek postmorgaŭ kaj tiel same en la venonta semajno. Ne, mi ne estas senlaborulo! Hieraŭ mi laboris ĝis la 23h horo kaj tuj iris al mia hejmo por manĝeti ion antaŭ mia dezirega bezono ripozi sur mia lito ĉar, en la sekva mateno, multe da laboro atendus min, en la privata lernejo kie mi ankaŭ laboras, sed nur…

Antaŭ multe, multe da tempo mi partoprenis la unuan semestron pri angla kurso. En la fino, mi kaj mia kolego estis en la vico de la parola ekzameno kaj li iris unue. Rapide li revenis kaj mi komentis: -Kia rapideco!! Li diris: La instruistino faris nur unu demandon, mi respondis kaj ŝi petis al mi ke mi leviĝu kaj foriru de la ĉambro... ???? - Kion ŝi demandis al vi?? (Scivoleme mi demandis) - " DO YOU SPEAK ENGLISH ?" (Ĉu vi parolas la anglan?) - Kion vi respondis?? - Jes…

En la lasta semajno okazis io kiu vere tuŝis min: Lunde, en la unua lecionhoro de la vespero, mi komencis skribi, en la ĉeestpaperon, la markojn de la foresto de miaj lernantoj (kiam la lernanto venas oni markas nenion, kiam li ne venas oni metas la literon " F "). Ordinare mi ne vokas la nomojn de la personoj, mi nur lin serĉas la ĵusleginta nomo. Se mi ne trovas la lernanton en sia kutima sidloko, nur tiam mi lin vokas. Sekve, mi nur diras iun nomon kiam mi ne scias kiu estas la persono…

Ĉu la feliĉo estas ĉe vi?