CRYING IN THE CHAPEL

Crying in the chapel (Orando en la capilla,de Elvis Presley) creo...mi inglés es nefasto.
Besos, amiga isleña.

o título é "Chorando na capela".
E ¿por qué chora esa moza en Chapela?

Pois chora porque a deixou un mozo, que era de Redondela. E agora esa devota rapaza ten que conformarse co outro mozo que ela ten, que vos é de Teis e posúe unha chea de cartos..

E esa moza ten moi claro que o mozo que ela ama de verdade verdadeira é o de Redondela.

Pero si o redondelano te deixou, pois, amijiña, a foderse tocan.

Veña, rapaza, vaite desa capela, deixa de chorar, e colle camiño de Teis. Que o mozo de Teis quéreche ben e hache mercar medio quilo de noces e unha botella de Terras Gaudas.
Non me digas que iso non é un consolo!
¿E lojo ti que querías?
Tés noces, tes bo viño, tes un jicho de Teis, qué máis queres, demo de rapaza?

-Bua bua buaaa, eu quería o mozo de Redondela- di a nena rezadora e choromiqueira.

Non chores na Chapela, muller. Olla, eu non son de Redondela, que che son de Rande. Por se che serve de algo... O caso é que non teño noces nin viño.

- Ai, non, ho, non!! Que despois me deixas, coma o outro. Vale máis un Teis na man que cen paxaros de Rande voando. Que lle dean ao amor, onde estean unhas noces ben regadas...

E a moza da capela deixou de chorar e pillou o Castromil e foise pra Teis e fartouse de comer noces e púxose gorda como unha vaca, pero xa todo lle importaba un juevo, sen o seu amor de Redondela.

Que era eu, claro. Xa o adiviñastes dende o principio, non si?
Especialista en mozas que acaban chorando nunha capela de Chapela.
(( O caso é que, ás veces, eu tamén choro, pero non nunha igrexa, senon aqui mesmo , na miña habitación ))