Roland Platteau's articles with the keyword: vivo

Demandoturmentejo Ili al mi enŝovis en la gorĝo funelon kie senĉese fluas tuta tiu spaco nigra tiuj Jupiteroj steloj galaksioj tiu eknaŭzo de la balanciloj tiu trinkaĉ' da kirloj kaj perihelioj tangad' peza de l'freneziĝantaj planedoj. Mi estas ŝnurligita sur la tablo tera en malhel' de l'kelaj ĉambregoj de l'nokto kuŝtrudata sur l'glueca tablo de l'ter' per tiom da ligoj de l'viv' kiujn tiom da mortintoj en la karnon mem enfiksis je l'angul…

Vidu, kiel dolĉe, kiel bone estas ĉiuj kiel fratoj loĝi kune Estas kvazaŭ rara oleo sur kapo fluanta malsupren sur barbon sur vestokolumojn. Kvazaŭ roso malsupreniĝanta el de la montoj Tie kuŝas viv' por ĉiam tie kuŝas viv' por ĉiam La okuloj restadis kontraŭ miaj Ili ne volis foriri. Mi diradis al ili: « iru for! », Ili restadis fikse senmovaj Tial Mi pelis ilin per bastono, per piedbatoj; Sed kiam ilin oni forpeladis tuj oni vidis ilin revenantaj galope kaj vidis ilin…

PEZA VINO Ja estis peza vino, Kiun ni trinkis kune. Flamruĝa laŭ koloro, Laŭ gust’ tre dolĉa, ĉu ne ? Ni tostis … Du pokaloj Ektintis pro la ĝojo… Trinkite – ĝis la fundo. Aĥ, je kioma fojo ? Kaj pasas tag’ post tago En vico senvaria Kaj jen anstataŭ sobri Mi estas plu ebria... Ne volas trankviliĝi La pulseganta sango. Mi pezan vinon sentas Ankoraŭ su la lango. (Eli Urbanova 1922-2012)

voici le texte entier de la nouvelle d'Henri Barbusse qui commence sur l'image présentée ici : http://www.ipernity.com/doc/r.platteau/5366920

Ce texte de René Grousset, humble note en bas de page, qui vient d'un livre ("Bilan de l'Histoire") qu'il a écrit, peut-être son dernier, en 1946; je n'existais pas encore alors, pas même à l'état de foetus; livre que j'ai moi-même acheté en 1978, du temps où je logeais dans une chambre d'hotel, et où tout mon équipement tenait dans une valise. Ce texte, je ne l'ai jamais oublié, et je voudrais le faire inscrire sur ma tombe. le voici: