Remembered and not Forgotten...

On the fourth of May we want to remember... ---------------------------------------------------------------------------------------------------- Westerbork transit camp (Dutch: Kamp Westerbork, German: Durchgangslager Westerbork) was a World War II Nazi refugee, detention and transit camp in Hooghalen, ten kilometres (6.2 miles) north of Westerbork, in the northeastern Netherlands. Its function during the Second World War was to assemble Romani and Dutch Jews for transport to other Nazi concentration camps. ---------------------------------------------------------------------------------------------------- Vanuit het doorgangskamp Westerbork werden meer dan honderdduizend mensen gedeporteerd. Van hen keerden 102.000 niet terug. Op initiatief van een aantal oud-gevangenen zijn op de voormalige appelplaats 102.000 stenen geplaatst. De achterliggende gedachte is duidelijk te maken om hoeveel mensen het bij deze moord gaat. Maar naast deze massaliteit wordt ook de individualiteit duidelijk: de stenen zijn willekeurig in hoogte gestraat om het individu te benadrukken: 102.000 keer een moeder, een vader, een zoon, een dochter, een broer, een zus…. De stenen zijn op een gelijkmatige manier geplaatst binnen de kaart van Nederland. De meeste Nederlandse gemeenten hadden voor de oorlog Joodse inwoners, waardoor de vervolging van de Joden dan ook de gehele samenleving aanging. Op de kop van de stenen is een davidster aangebracht. Tweehonderdendertien stenen zijn met een vlam uitgevoerd: een groep van 245 Sinti en Roma werd op 19 mei 1944 vanuit kamp Westerbork gedeporteerd en grotendeels vermoord in Auschwitz. Honderd stenen hebben geen symbool en staan voor de verzetsstrijders die in kamp Westerbork gevangen zaten om weggevoerd te worden. Voor overlevenden en nabestaanden is niets meer terug te vinden van hun familieleden, vrienden en kennissen. Van hen is geen laatste rustplaats bekend, nergens kan een gedenksteen worden gevonden. Daardoor worden de 102.000 stenen door velen ervaren als een directe 'verwijzing' naar hun dierbaren.

On the fourth of May we want to remember... ------------------------------------------------------------------------------------------ Tussen 15 juli 1942 en 13 september 1944 vertrokken 97 treinen uit kamp Westerbork. Daarnaast gingen vier treinen naar Auschwitz en Theresienstadt vanuit andere plekken in Nederland. Voor ieder transport werd een transportlijst opgesteld. Deze lijsten zijn bewaard gebleven. Ze vermelden de namen van 107.000 uit Nederland gedeporteerde Joden. Ook is er een namenlijst van 245 Roma en Sinti die op 19 mei 1944 op transport werden gesteld. Al hun namen klinken, 365 dagen per jaar, over het terrein van kamp Westerbork, vanuit een gerestaureerde wagon nabij ´de Rampe´, de plek in het kamp vanwaar de treinen naar het Oosten vertrokken. Het monument De Gesproken Namen is ingesproken door verslaggevers en presentatoren van de NOS. Op dezelfde dag dat een transport in de oorlogsjaren vertrok, wordt vanaf nu de transportlijst van die dag uit 1942, 1943 of 1944 voorgelezen. En net zolang tot er een datum is waarop destijds weer een transport vertrok.

The fourth of May is a day of Remembrances for ALL of us... --------------------------------------------------------------------------------------- Behind the terrible barbed wire we find the monument: 'Railway to Nowhere'... The Monument is designed by camp survivor Ralph Prins! Aan het eind van de negentig meter lange rails heeft Ralph Prins met zo weinig mogelijk middelen willen tonen dat er op deze plek iets verschrikkelijks is gebeurd. De omhoog gekrulde rails drukken de wanhoop uit, ze zijn bewerkt alsof er op geschoten is. De spoorbielzen laten de vernietiging zien. Hoe dichter bij het eind, hoe meer ze versplinterd zijn. De rails rust op 93 bielzen die verwijzen naar het aantal transporten dat vanuit kamp Westerbork vertrok. Vier bielzen, die los liggen van de rails, symboliseren vier transporten die van elders naar Oost-Europa vertrokken. De muur van Drentse zwerfkeien lijkt van een afstand op een stapel schedels. Deze muur sluit het monument als het ware voor het oog af. Daarvoor het stootblok, vlak bij de plaats waar ook in de oorlog de spoorlijn van Hooghalen naar het kamp haar eindpunt vond. Het authentieke stootblok dat nu nog steeds achter de muur ligt, heeft Ralph Prins bewust niet willen gebruiken. Dat geldt overigens voor alle materialen van het monument: niets is afkomstig uit het kamp zelf, ook de rails niet. Op de twee marmeren platen staat de Bijbeltekst Klaagliederen 4:18. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Westerbork transit camp (Dutch: Kamp Westerbork, German: Durchgangslager Westerbork) was a World War II Nazi refugee, detention and transit camp in Hooghalen, ten kilometres (6.2 miles) north of Westerbork, in the northeastern Netherlands. Its function during the Second World War was to assemble Romani and Dutch Jews for transport to other Nazi concentration camps. From 1942 to 1945, a total of 107,000 people passed through the camp on a total of 93 outgoing trains. Only 5,000 of them survived, most of them in Theresienstadt or Bergen-Belsen, or were liberated at Westerbork.

On the fourth of May we want to remember... ------------------------------------------------------------------------------------------------------------- The Monument is designed by camp survivor Ralph Prins! Aan het eind van de negentig meter lange rails heeft Ralph Prins met zo weinig mogelijk middelen willen tonen dat er op deze plek iets verschrikkelijks is gebeurd. De omhoog gekrulde rails drukken de wanhoop uit, ze zijn bewerkt alsof er op geschoten is. De spoorbielzen laten de vernietiging zien. Hoe dichter bij het eind, hoe meer ze versplinterd zijn. De rails rust op 93 bielzen die verwijzen naar het aantal transporten dat vanuit kamp Westerbork vertrok. Vier bielzen, die los liggen van de rails, symboliseren vier transporten die van elders naar Oost-Europa vertrokken. De muur van Drentse zwerfkeien lijkt van een afstand op een stapel schedels. Deze muur sluit het monument als het ware voor het oog af. Daarvoor het stootblok, vlak bij de plaats waar ook in de oorlog de spoorlijn van Hooghalen naar het kamp haar eindpunt vond. Het authentieke stootblok dat nu nog steeds achter de muur ligt, heeft Ralph Prins bewust niet willen gebruiken. Dat geldt overigens voor alle materialen van het monument: niets is afkomstig uit het kamp zelf, ook de rails niet. Op de twee marmeren platen staat de Bijbeltekst Klaagliederen 4:18. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Westerbork transit camp (Dutch: Kamp Westerbork, German: Durchgangslager Westerbork) was a World War II Nazi refugee, detention and transit camp in Hooghalen, ten kilometres (6.2 miles) north of Westerbork, in the northeastern Netherlands. Its function during the Second World War was to assemble Romani and Dutch Jews for transport to other Nazi concentration camps. From 1942 to 1945, a total of 107,000 people passed through the camp on a total of 93 outgoing trains. Only 5,000 of them survived, most of them in Theresienstadt or Bergen-Belsen, or were liberated at Westerbork.

On the fourth of May we want to remember... ------------------------------------------------------------------------------------------------------------- The Monument is designed by camp survivor Ralph Prins! Aan het eind van de negentig meter lange rails heeft Ralph Prins met zo weinig mogelijk middelen willen tonen dat er op deze plek iets verschrikkelijks is gebeurd. De omhoog gekrulde rails drukken de wanhoop uit, ze zijn bewerkt alsof er op geschoten is. De spoorbielzen laten de vernietiging zien. Hoe dichter bij het eind, hoe meer ze versplinterd zijn. De rails rust op 93 bielzen die verwijzen naar het aantal transporten dat vanuit kamp Westerbork vertrok. Vier bielzen, die los liggen van de rails, symboliseren vier transporten die van elders naar Oost-Europa vertrokken. De muur van Drentse zwerfkeien lijkt van een afstand op een stapel schedels. Deze muur sluit het monument als het ware voor het oog af. Daarvoor het stootblok, vlak bij de plaats waar ook in de oorlog de spoorlijn van Hooghalen naar het kamp haar eindpunt vond. Het authentieke stootblok dat nu nog steeds achter de muur ligt, heeft Ralph Prins bewust niet willen gebruiken. Dat geldt overigens voor alle materialen van het monument: niets is afkomstig uit het kamp zelf, ook de rails niet. Op de twee marmeren platen staat de Bijbeltekst Klaagliederen 4:18. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Westerbork transit camp (Dutch: Kamp Westerbork, German: Durchgangslager Westerbork) was a World War II Nazi refugee, detention and transit camp in Hooghalen, ten kilometres (6.2 miles) north of Westerbork, in the northeastern Netherlands. Its function during the Second World War was to assemble Romani and Dutch Jews for transport to other Nazi concentration camps. From 1942 to 1945, a total of 107,000 people passed through the camp on a total of 93 outgoing trains. Only 5,000 of them survived, most of them in Theresienstadt or Bergen-Belsen, or were liberated at Westerbork.

On the fourth of May we want to remember... ------------------------------------------------------------------------------------------------------------- The Monument is designed by camp survivor Ralph Prins! Aan het eind van de negentig meter lange rails heeft Ralph Prins met zo weinig mogelijk middelen willen tonen dat er op deze plek iets verschrikkelijks is gebeurd. De omhoog gekrulde rails drukken de wanhoop uit, ze zijn bewerkt alsof er op geschoten is. De spoorbielzen laten de vernietiging zien. Hoe dichter bij het eind, hoe meer ze versplinterd zijn. De rails rust op 93 bielzen die verwijzen naar het aantal transporten dat vanuit kamp Westerbork vertrok. Vier bielzen, die los liggen van de rails, symboliseren vier transporten die van elders naar Oost-Europa vertrokken. De muur van Drentse zwerfkeien lijkt van een afstand op een stapel schedels. Deze muur sluit het monument als het ware voor het oog af. Daarvoor het stootblok, vlak bij de plaats waar ook in de oorlog de spoorlijn van Hooghalen naar het kamp haar eindpunt vond. Het authentieke stootblok dat nu nog steeds achter de muur ligt, heeft Ralph Prins bewust niet willen gebruiken. Dat geldt overigens voor alle materialen van het monument: niets is afkomstig uit het kamp zelf, ook de rails niet. Op de twee marmeren platen staat de Bijbeltekst Klaagliederen 4:18. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Westerbork transit camp (Dutch: Kamp Westerbork, German: Durchgangslager Westerbork) was a World War II Nazi refugee, detention and transit camp in Hooghalen, ten kilometres (6.2 miles) north of Westerbork, in the northeastern Netherlands. Its function during the Second World War was to assemble Romani and Dutch Jews for transport to other Nazi concentration camps. From 1942 to 1945, a total of 107,000 people passed through the camp on a total of 93 outgoing trains. Only 5,000 of them survived, most of them in Theresienstadt or Bergen-Belsen, or were liberated at Westerbork.

On the fourth of May we want to remember... ------------------------------------------------------------------------------------------------------- The Monument is designed by camp survivor Ralph Prins! Aan het eind van de negentig meter lange rails heeft Ralph Prins met zo weinig mogelijk middelen willen tonen dat er op deze plek iets verschrikkelijks is gebeurd. De omhoog gekrulde rails drukken de wanhoop uit, ze zijn bewerkt alsof er op geschoten is. De spoorbielzen laten de vernietiging zien. Hoe dichter bij het eind, hoe meer ze versplinterd zijn. De rails rust op 93 bielzen die verwijzen naar het aantal transporten dat vanuit kamp Westerbork vertrok. Vier bielzen, die los liggen van de rails, symboliseren vier transporten die van elders naar Oost-Europa vertrokken. De muur van Drentse zwerfkeien lijkt van een afstand op een stapel schedels. Deze muur sluit het monument als het ware voor het oog af. Daarvoor het stootblok, vlak bij de plaats waar ook in de oorlog de spoorlijn van Hooghalen naar het kamp haar eindpunt vond. Het authentieke stootblok dat nu nog steeds achter de muur ligt, heeft Ralph Prins bewust niet willen gebruiken. Dat geldt overigens voor alle materialen van het monument: niets is afkomstig uit het kamp zelf, ook de rails niet. Op de twee marmeren platen staat de Bijbeltekst Klaagliederen 4:18. ------------------------------------------------------------------------------------------------------- Westerbork transit camp (Dutch: Kamp Westerbork, German: Durchgangslager Westerbork) was a World War II Nazi refugee, detention and transit camp in Hooghalen, ten kilometres (6.2 miles) north of Westerbork, in the northeastern Netherlands. Its function during the Second World War was to assemble Romani and Dutch Jews for transport to other Nazi concentration camps. From 1942 to 1945, a total of 107,000 people passed through the camp on a total of 93 outgoing trains. Only 5,000 of them survived, most of them in Theresienstadt or Bergen-Belsen, or were liberated at Westerbork. -------------------------------------------------------------------------------------------------------- Het kamp werd in 1939 gebouwd als Centraal Vluchtelingenkamp Westerbork. Dit gebeurde in opdracht van de Nederlandse regering. Deze eiste in termijnen terugbetaling van de kosten (ruim 1 miljoen gulden) door de Nederlandse Joodse gemeenschap. Ruim twee jaar na het begin van de Duitse bezetting, op 1 juli 1942, namen de nazi's het kamp over, waarna Westerbork functioneerde als doorgangskamp. De overgrote meerderheid van de gevangenen verbleef slechts enkele dagen tot weken in het kamp, een relatief klein aantal verbleef maanden tot soms zelfs jaren in het kamp. Zij die langere tijd in kamp Westerbork verbleven leerden, na de eerste schok van arrestatie en deportatie naar Drenthe te boven te zijn gekomen, kamp Westerbork kennen als een kamp waar de leefomstandigheden relatief goed waren. Mishandelingen en moord kwamen er nauwelijks voor, gezinnen bleven bij elkaar, en over het algemeen was er voldoende te eten. Daarnaast waren er vele voorzieningen aanwezig, waaronder een winkel, scholen, een uitstekend ziekenhuis. Desondanks draaide het in kamp Westerbork uiteindelijk maar om één ding: het transport dat bijna wekelijks vertrok, in de beginperiode zelfs twee maal per week. De angst op transport te worden gesteld beheerste het kampleven. Vanuit kamp Westerbork vertrok 93 keer een trein; vaak naar Auschwitz maar ook naar Sobibor, Theresienstadt en Bergen-Belsen. Slechts 5.000 Joden en 32 Sinti en Roma die vanuit kamp Westerbork werden gedeporteerd, overleefden de Tweede Wereldoorlog. Op 12 april 1945 bevrijdden de Canadezen 876 Joodse gevangenen in kamp Westerbork. Van hen hadden 500 de laatste trein zien vertrekken, de rest was in de laatste oorlogsmaanden opgepakt. Waar het leven in het kamp zo normaal mogelijk moest lijken, vonden vlak buiten het kamp, achter het kampcrematorium, in het najaar van 1944 minimaal 52 maar mogelijk meer executies plaats van verzetslieden die in Noord-Nederland actief waren geweest.

10-Week Picture Projects: Opposites, Week 10: (August 10-16): Bumpy ---------------------------------------------------------------------------------------------------- Westerbork transit camp (Dutch: Kamp Westerbork, German: Durchgangslager Westerbork) was a World War II Nazi refugee, detention and transit camp in Hooghalen, ten kilometres (6.2 miles) north of Westerbork, in the northeastern Netherlands. Its function during the Second World War was to assemble Romani and Dutch Jews for transport to other Nazi concentration camps. ---------------------------------------------------------------------------------------------------- Vanuit het doorgangskamp Westerbork werden meer dan honderdduizend mensen gedeporteerd. Van hen keerden 102.000 niet terug. Op initiatief van een aantal oud-gevangenen zijn op de voormalige appelplaats 102.000 stenen geplaatst. De achterliggende gedachte is duidelijk te maken om hoeveel mensen het bij deze moord gaat. Maar naast deze massaliteit wordt ook de individualiteit duidelijk: de stenen zijn willekeurig in hoogte gestraat om het individu te benadrukken: 102.000 keer een moeder, een vader, een zoon, een dochter, een broer, een zus…. De stenen zijn op een gelijkmatige manier geplaatst binnen de kaart van Nederland. De meeste Nederlandse gemeenten hadden voor de oorlog Joodse inwoners, waardoor de vervolging van de Joden dan ook de gehele samenleving aanging. Op de kop van de stenen is een davidster aangebracht. Tweehonderdendertien stenen zijn met een vlam uitgevoerd: een groep van 245 Sinti en Roma werd op 19 mei 1944 vanuit kamp Westerbork gedeporteerd en grotendeels vermoord in Auschwitz. Honderd stenen hebben geen symbool en staan voor de verzetsstrijders die in kamp Westerbork gevangen zaten om weggevoerd te worden. Voor overlevenden en nabestaanden is niets meer terug te vinden van hun familieleden, vrienden en kennissen. Van hen is geen laatste rustplaats bekend, nergens kan een gedenksteen worden gevonden. Daardoor worden de 102.000 stenen door velen ervaren als een directe 'verwijzing' naar hun dierbaren.

Westerbork transit camp (Dutch: Kamp Westerbork, German: Durchgangslager Westerbork) was a World War II Nazi refugee, detention and transit camp in Hooghalen, ten kilometres (6.2 miles) north of Westerbork, in the northeastern Netherlands. Its function during the Second World War was to assemble Romani and Dutch Jews for transport to other Nazi concentration camps. See for more info my picture: www.ipernity.com/doc/chris10/37987827