'Sunny' Doornburgh...

Put on your glasses to see the tiny fence near the big gate :-) Wish you all a HFF and lovely weekend!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Smeedijzeren TOEGANGSHEK uit de 18de eeuw, gelegen aan het jaagpad langs de Vecht. Het toegangshek is geplaatst op een met een duiker uitgeruste gemetselde overspanning over een sloot die het buiten aan de zuidwestzijde begrensd. Aanvankelijk vormde het de hoofdentree van de buitenplaats die direct leidde naar het hoofdhuis. De halfronde vorm van de gemetselde zijden van de brug, die haaks staan op de stroom zijn van hardstenen dekplaten voorzien. In het midden van de vaste oeververbinding bevindt zich het hek met dubbele deuren waarin spijlen en ovalen. De draaihekken zijn gevat tussen rijk geornamenteerde kolommen en geplaatst onder dubbele regels met sierlijke bekroning voorstellend een zon met gouden stralen en een afsluitende gravenkroon. De kolommen worden bekroond door gesmede ijzeren opzetstukken die een toren of burcht voorstellen waaruit doorntakken oprijzen. De zijden van de kolommen zijn bezet met boven het midden van de sloot uitstekende wangstukken.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Doornburgh is een aan de rivier de Vecht gelegen 17e-eeuwse buitenplaats in het dorp Maarssen. Het huis is tezamen met onder meer het eromheen gelegen park, de toegangshekken, een timmermanswoning, een koetshuis en een ijskelder erkend als rijksmonument.

De Amsterdamse koopman Jan Claesz. Vlooswijck kocht in 1623 het stuk grond waar Doornburgh op staat, waarna Hendrick de Beijer de nieuwe eigenaar werd en het in 1653 doorverkocht aan Pieter Brugman inclusief een erop aanwezige hofstede. Johan van Eegeren nam het twee jaar later over waarbij er inmiddels sprake is van een buitenplaats.

De Utrechtse domheer Willem van Zon kreeg het in 1684 in zijn bezit. Vermoedelijk liet hij het huis grootschalig verbouwen. Na het overlijden van Van Zon nam Abraham van Romswinckel het in 1718 over waarna het bij twee Portugees-Joodse families terechtkwam. Het zeer kostbare smeedijzeren hekwerk aan de Vechtzijde dateert uit deze periode en werd vermoedelijk in 1725 door de eigenaar Jacobus de Chaves aangebracht. Jan Elias Huydecoper kocht het in 1772 en tot 1912 zou Doornburgh binnen deze familie blijven. De aangrenzende buitenplaats Goudestein was in deze periode ook in hun bezit. De gronden van Doornburgh werden daarbij uitgebreid (zie ook: Elsenburg) en begin 19e eeuw voorzag de landschapsarchitect J.D. Zocher jr. het van een bos en park. De volgende eigenaar, Jan Pieter van Voorst van Beest (O.O.N) (gehuwd met Emilie Sophie Baronesse van Heeckeren), besloot tot een grootschalige restauratie, tevens werd onder meer de entree gewijzigd en voorzien van een begin-18e-eeuwse Groningse ingangspartij. De plafondschildering op doek, eerst aangebracht na 1920, is van de hand van Jan Abel Wassenbergh. Daarnaast gaf Van Voorst van Beest het een bestemming als museum. In 1957 verkoopt Van Voorst van Beest het huis aan de Priorij van Reguliere Kanunnikessen van het Heilig Graf.

Oorspronkelijk hoorde bij Doornburgh ook een theekoepel. In de tweede helft van de 20e eeuw is die verplaatst naar het nabijgelegen Bolenstein.