Okaze de la preparoj por elekti novan estraron de UEA pli oftas diskutoj kaj polemikoj pri la bezono plijunigi la konsiston de la gvidorganoj de UEA. Aliflanke okazas mirindaj rezultoj de la agado de esence junaj esperantistoj en la reto. Unu el la lastaj estas proklamo de la plej bonaj rezultoj pri kresko de Esperantlingva Vikipedio en aprilo 2010 (Ĝi en tiu monato kreskis procente pli ol iu ajn alia vikipedio) kio rezultigis ke de la 37-a pozicio ĝi atingis la 33-an laŭ nombro de artikoloj.
Al tio reagis Halina Komar, prezidantino de Pola E-Asocio, laŭdante la junajn kaj proponante plijunigon de UEA. Jen mia reago.
Mi principe konsentas kun vi, Halina. Hieraŭ en iu televida diskuto
okaze de 30 jaroj de la morto de Tito iu historiisto diris ke la
malsukceso de Jugoslavio okazis dank al la fakto ke regis ĉiam pli
maljunaj homoj. Mi konsentas, ke UEA kiel nia ĉeforganizo vere devus
komenci junigi siajn decidorganojn. Aliflanke estas ankaŭ konate ke
gejunuloj simple ne volas okupiĝi pri laboro en organoj kiuj pro sia
strukturo kaj validaj reguloj estas neŝanĝeblaj. Organizoj kiuj
havas longan tradicion dumtempe akceptis tiom da reguloj pro diversaj
historiaj kaŭzoj ke ene de tiu jura sistemo preskau nenio estas
ŝanĝebla sen grandegaj kaj longdaŭraj klopodoj. Tio malkuraĝigas
ĉiun kiu volas aktivi kaj ne povas ene de ekzistanta sistemo. Junuaj
homoj pro tio aŭ iom post iom ĉesas mem klopodi ion ajn fari aŭ
forlasas tian strukturon.
UEA havas laŭ mi unu gravan valoron. Pro la menciitaj faktoj ĝi
prezentas tradicion kaj pro sia malŝangebleco ĝi havas tendencon
longe ekzisti kaj pluporti kontinuecon. Mi ne riskus transdoni ĝin al
tute junaj personoj kun tute aliaj konceptoj ĉar tia granda ŝanĝo
povus konduki al pereigo de la organizo. Ĝi eble meritas malaperi pro
sia nekapablo adaptiĝi, sed nur kondiĉe ke ekzistas jam io moderna
kio jam bone funkcias. Tial mi kredas ke
1. UEA klopodu junigi parton de sia estraro kaj tiel klopodu enporti
novajn ventojn en tiun parton de la movado kiun ĝi reprezentas
2. Junaj homoj kiuj jam konstruas novan esperantistan mondon fondu
novan organizon kiu ne funkcios laŭ la pago de kotizoj sed laŭ iu alia
maniero kiun ili mem elpensos.
jen la diro de Halina (en la listo Asembleo de EEU): Karaj junaj kunlaborantoj de Vikipedio! La plej sincerajn gratulojn pro via laboro kaj agademo! Mi estas feliĉa observante la agadon de Petro, Marek,Jevgenij kaj multaj aliaj, kiuj anstataŭ senĉese kvereli kaj imagi nerealigeblajn planojn, normale konstante serioze laboras por nia lingvo kaj ideo. Danke al vi mi kredas, ke Esperanto plu vivos, kvankam ni, la tria generacio, forpasos.
Kaj konsilo al la Komitatanoj, kiuj diskutas pri manieroj allogi la membrojn al UEA: eble necesas diskuto, ĉu ne venis tempo transdoni la organizan povon al junaj homoj? Ne estas necesa diskuto pri procentoj, sed pri aliaj formoj de E-agado, sufiĉas observi nur lernu.net, kaj ĉiuj proponoj de Petro Balaż kun la teamo, por ekscii ke ne membreco allogas la homojn, sed konceptoj.
Kaj la agantoj pli volas labori por la movado ol pagi kotizojn.
Ankoraŭ foje dankon! Amike - Halina Komar
Al Stanislaw: La problemo de UEA estas ke ghiaj statuto kaj regularoj estas tiel rigidaj ke ne eblas shanghi ion ajn kaj tio tre rapide seniluziigas junajn homojn kiuj shatas aktivi kaj tuj vidi rezultojn. Mi sidis el la komitato se UEA pli ol 20 jarojn kaj mi plurfoje diskutis sen ia ajn efiko kaj foje mi proponis tre etan shanghon en UEA sistemo de asociaj kotizoj, kiu ne influus la enspezojn sed kiu ebligus pli realan rekonon de membreco en grandaj asocioj kaj kiu ebligus al UEA rekoni kaj membrigi almenau 100.000 membrojn, sed la propono enhavis etan riskon ke tio eble tamen povus signifi malplialtigon de la kotizaro je kelkmil guldenoj kaj la Komitato decidis absolute ignori tiun proponon sub la premo de CO. Chu estas pli grave prezenti al la mondo Asocion kun 100.000 membroj kaj eble havi 5000 guledenojn malpli, ol nenion riski kaj havi 25.000 membrojn?
Vidante tian malvolon pri iu ajn shangho kaj komplete nerompeblan fortikajhon kiu rezistas je kiu ajn risketo, mi komprenis ke la CO defendas stauson quo kaj sian propran ekziston antau chiuj klopodoj provi reformi ion ajn. Aliflanke mi komprenis ke ili tion faras ne malprave: ili servas al ege konservativa maljuna kaj meze richa okcidenta individua membraro kiu volas por sia mono neniujn riskojn sed la UK-ojn, la revuon kaj la jarlibron. Nenion alian.
Sign-in to write a comment.