(Pensoj pro la morto de La Prudenta Menso.)

Nuntempe ni funebras okaze de morto de nia amata amiko, kiu estis inter ni multe da jaroj.
Neniu scias precize, kiom da jarojn vi havis. Eble tial, ĉar datenoj de lia naskiĝo perdiĝis en labirinto de burokratio.

Ni ĉiuj rememoras pri lian moralinstruojn kaj donis al ni tiaspecajn instruojn, kial ekzemple:
„Devas labori, ke ni havu tegmenton superkape !”
„Potage devas legadi iomete ke ni povu ekscii : Kial trovas oron tiu, kiu frumatene ellitiĝas !”
Ni povu rekoni esencon de tiaj frazoj, kiel ekz: „Vivi ne ĉiam estas Justa, eĉ eblas ke mi estas nekorekta”

Prudenta Menso estis simpla kaj impresa komandanto, ofte diris: „Vi etendiĝu ĝis atingas via litkovrilo.” Eĉ donis fidindajn strategiojn al gepatroj: „Plenkreskuloj direktas, ne infanoj „
La sano de la Prudenta Menso tiam komencis malboniĝi rapide, kiam bonintencajn sed senefikajn regulojn Oni komencis proponi kaj apliki.
Tial okazis ekz: Referaĵo pri sesjara knabeto, kiu vangokisis samklasanan knabineton, tial oni akuzis lin per seksa molestado. Kiam al adoleskulo devis ŝanĝi lernejon, nur tial, ĉar denuncis samklasanojn kiuj vendadis fidrogon en klasĉambro. Poste okazis ke instruistinon oni eksiĝis el lernejo, nur tial, ĉar riproĉis sendisciplinan lernanton.
La Prudenta Menso jam komencis enfonen retreti, kiam gepatroj tial atakis geistruistojn, ĉar ili faris tian laboron, en kia gepatroj fariĝis senpovaj: disciplinigi iliajn nedisciplineblajn infanojn.

Denove malboniĝis sano de la Prudenta Menso tiam, kiam al lernejoj estis devigataj peti permeson de gepatroj ankaŭ tial ke ili endonu unu aspirinon, smiru lernanton per sunumoleo, samtempe estis malpermesata diri al gepatroj, se iu knabino fariĝis draveda, eĉ ĉefe se ŝi volis farigi aborton.
Al la Prudenta Menso misagordiĝis por sia vivo, kiam la Dekalogo iĝis objekto de ridindo, eĉ kelkaj Eklezio ŝanĝiĝis por negoco. Sed ĉefe tiam, kiam krimuloj ricevis pli bonan procedon kiel la viktomoj.
Por la Prudenta Menso estis dura sortobato kiam eksciis la fakton ke individuo jam ne povas defendi sin de ŝtelisto, en sia domo. Kontraŭe la ŝtelisto havas rajton procesi lin, tiam se la homo rebatas.
Se iu policano mortigas iu krimulon, ankoraŭ tiam, se la krimulo havis armilon. Kaj tiam oni ekirigas procedon kontraŭ la policano, por senproporcia defenzivo.
La morton de la Prudenta Menso preventis la morto de liaj gepatroj: La patro= Justeco kaj Fido. La patrino = Saĝo, la knabinoj = Respondeco kaj Laŭleĝeco. La filo = La Racieco.

Pluvivas ilin teruraj liaj stiffratoj: „Voku ĉi tien mian advokaton” „Ne mi estas la kulpulo”
„Ne temas pri mi, kaj mi estas viktimo de Socio”

Nur malmultaj partoprenis dum la sepultado, nur kelkaj rimarkis ke li foriris. Tamen sekvoj estas evidentaj.