RENFT
Inter am’ kaj koler’

Teksto : Gerulf Pannach,
Muziko : Peter Gläser (Cäsar)
E-traduko: Hans-Georg Kaiser





Ĉiutempe sur l’ ter’
urĝas vivo kaj vigliĝas.
Inter am’ kaj koler’
kreskas hom’ kaj do moviĝas
al si mem pli kaj pli ;
kio por vi nur problemas,
se tro pugpezas vi
kaj enkape tro flegmemas.

Revoluci’ estas onto nun, postulo,
kaj ne tron’ kaj ne lit’
por postaĵ’ de kontentulo.
Ĉar laŭ senc’ celas ĝi,
ke la hom‘ por l‘ homoj gravas,
ke l’ spirit’ de l’ Kommune
kamaradon ŝildas, glavas.

Sed jen staras ul’ kun portradi’ kaj kun spit’,
revas nur pri longaj haroj sen sprit’ ;’.
Ĉu taŭga postul’ ? (2x)

Kaj jen turnas kapon ul’ al li pro la "beat",
krias nur pri longaj haroj kun spit’ ;.
Ĉu saĝas la ul’ ? (2x)

Ĉiutempe sur l’ ter’
urĝas vivo kaj vigliĝas.
Inter am’ kaj koler’
kreskas hom’ kaj do moviĝas
al si mem pli kaj pli ;
kio por vi nur problemas,
se tro pugpezas vi
kaj enkape tro flegmemas.

Jen masonas kelkaj nur
je sia hejm’ pro renom’.
sed flirtigas flagon nian sur l’ dom’.
Ĉu tromp’ nur, ho, hom’ !? (2x)

Pensas ofte iu nur
pri la propra bonfart’,
sed forgesas ke
kunplugas multaj ja
sur l’ kamp’ je part’.
sur kamp’ je part’.

Ĉiutempe sur l’ ter’
urĝas vivo kaj vigliĝas.
Inter am’ kaj koler’
kreskas hom’ kaj do moviĝas
al si mem pli kaj pli ;
kio por vi nur problemas,
se tro pugpezas vi
kaj enkape tro flegmemas.

Revoluci’ estas onto jam, postulo,
kaj ne tron’ kaj ne lit’
por postaĵ’ de kontentulo.
Ĉar laŭ senc’ celas ĝi,
ke la hom’ por homoj gravas,
ke l’ spirit’ de l’ Kommune
kamaradon ŝildas, glavas.

Renft
Zwischen Liebe und Zorn

Teksto : Gerulf Pannach,
Muziko : Peter Gläser (Cäsar)

Alle Zeit drängt nach vorn,
das Lebendige und regt sich.
Zwischen Liebe und Zorn
reift der Mensch und er bewegt sich
auf sich zu immer mehr,
was für den nicht angenehm ist,
der am Hintern zu schwer
und im Kopfe zu bequem ist.

Revolution ist das Morgen schon im heute
ist kein Bett und kein Thron
für den Arsch zufriedner Leute.
Denn sie lebt in dem Sinn,
daß der Mensch dem Menschen wert ist,
daß der Geist der Kommune
dem Genossen Schild und Schwert ist.

Und da steht wer mit dem Kofferradio, hört ein Lied,
redet nur von langen Haaren und Beat,
sagt ist das genug ?

Und dann dreht wer seinen Kopf herum nach dem Lied
und er schimpft auf lange Haare und Beat,
sagt handelt er klug ?

Und da baut so mancher nur
an seinem eigenen Haus
und er hängt dann unsere Fahne raus,
sagt ist das Betrug ?

Und da denkt so mancher nur
an seinen eigenen Bauch
und vergißt dabei,
die anderen ziehen auch
an seinem Pflug.

Alle Zeit drängt nach vorn,
das Lebendige und regt sich.
Zwischen Liebe und Zorn
reift der Mensch und er bewegt sich
auf sich zu immer mehr,
was für den nicht angenehm ist,
der am Hintern zu schwer
und im Kopfe zu bequem ist.

Revolution ist das Morgen schon im heute
ist kein Bett und kein Thron
für den Arsch zufriedner Leute.
Denn sie lebt in dem Sinn,
daß der Mensch dem Menschen wert ist,
daß der Geist der Kommune
dem Genossen Schild und Schwert ist.

cezarmuziko.blogspot.de/