Cezar: La nova papo
(kelkaj pensoj pri la nova papo Francisko I.)
Viro, kiu montras sin kiel adepto de Francisko de Asssi ne povas esti tute malĝusta. Lia pasinteco en la argentina militistdiktaturo, ĉu? Ni prefere forgesu tion, neniu scias, kio okazis tiam tute precize, sed tamen mi havas espereton...
Tiu papo ne liberigos la samseksemulojn kaj li ne faros el teologistudentinoj pastrinojn, sed li ribelos kontraŭ la povrecon, kaj tio estas pli grava ol ĉio alia. Se oni batalos en la katolika eklezio kontraŭ la povrecon (ne kontraŭ la povrulojn!) ankaŭ ĉio alia troviĝos. Liberiga teologo, kiu pro ruzo ne gluis tiun radikalan konvinkon kiel etikedon sur sian frunton, povus plaĉi al mi. Sen la batalo kontraŭ la povreco, ĉio alia taŭgas por nenio.Kaj tion la nova papo komprenas. Ni atendu, ĝis ni scios, ĉu li estas nur tamburisto de belaj vortoj, aŭ ĉu post bonintencaj vortoj sekvos agoj... Tiukaze li fariĝus pli populara ol eĉ Paŭl II., kiu ne estis tiom progresiva kiel oni ofte pensas. (Opus dei, tiun mornan ordenon ni devas parte danki al li, kiu tre subtenis ĝin.)
Mi esperas, ke la nova papo fariĝos dua Bartolemoeo de las Casas. Tio estus sensacia. Sed ni ja scias, ke ne ĉiuj flororevoj tuj efektiviĝos:) Sed eklezio, kiu decide batalus kontraŭ la povreco, tio estus enorma progreso. Vere ekkuraĝi tion, estus eksterordinara nova komenco. Ni troviĝas en printempo, ek do, katolikoj!
Sed unue ni atendu iomete. Povas ja esti, ke ĉio ĉio estas nur ruze lanĉita trompmanovro de la eternaj hieraŭuloj, kiuj plimulte jam dum du mil jaroj perfidas la homamikon, Jesuo Kristo, per vorto, ĉar ili benas ĉiun militon, ankaŭ tiun kontraŭ la povruloj.
En mia propra nomo,la nekredulo Cez!
PS:
Sunkantado de Francisko el Asizo
el la jaro 1225: Sunkantado
Sunkantado ĉe Elbertinum
Hans-Georg Kaiser:
Der neue Papst
(einige Gedanken über den neuen Papst Francisco I.)
Einer der sich zu Franz von Assisi bekennt, kann nicht ganz falsch sein. Seine Vergangenheit in der argentinischen Militärdiktatur, Schwamm drüber, keiner weiß es ganz genau, was da vor sich ging, und doch habe ich eine kleine Hoffnung...
Dieser Papst wird nicht die Schwulen befreien und aus Theologiestudentinnen Priesterinnen machen, aber er wird gegen die Armut aufstehen, und das ist wichtiger als alles andere. Wenn die Armut bekämpft wird (nicht die Armen) dann wird sich auch alles andere richten lassen. Ein Befreiungstheologe, der sich schlauererweise nicht diese Plakette an den Kopf klebte, könnte mir gefallen. Ohne den Kampf gegen die Armut taugt alles andere gar nichts. Und das hat er begriffen, warten wir ab, ob er nur ein Sprücheklopfer ist oder ob er den Worten Taten folgen lassen wird... dann würde er populärer werden als Paul II noch ist, der nicht so progresssiv war, wie man oft vermutet. (Opus Dei, diesen finsteren Orden, haben wir zum Teil ihm zu verdanken!)
Ich hoffe, daß der neue Papst ein neuer Bartolomeo de las Casas sein wird. Das wäre sensationell. Wir wissen ja, daß nie alle Blütenträume gleich reifen:) Aber eine Kirche, die gegen die Armut kämpft, das wäre ein gewaltiger Fortschritt. Das wirklich zu wagen, wäre eine ungeheuerer Neuanfang. Wir haben Frühling, also los, Katholiken!
Doch warten wir erst einmal ab, teetrinkend:) Möglicherweise ist es ja doch alles nur ein schlau abgekartetes Täuschungsmanöver der Ewiggestrigen, die in ihrer Mehrheit seit mehr als zweitausend Jahren Christus, den Menschenfreund, mit einem Wort verraten, indem sie jedem Krieg ihren Segen erteilen, auch den gegen die Armen.
In meinem eigenen Namen, der ungläubige Cez!
Sign-in to write a comment.