JÓZSEF Attila : Dio
Vidis mi, Sinjoro, Viajn montojn,
kaj tiom malgrandas mi.
Mi ŝatus esti granda, simila al Vi,
por povi sidiĝi sur vian sojlon, Sinjoro.
Mi metus la koron tien,
sed kiel plaĉus al Vi mia malgranda koro?
Ĝia malforta balbutado
perdiĝus en la tondro de Viaj enormaj montoj,
kaj sub mia lito tranoktas la ĉagreno:
kial mi ne kapablas multe pli bele?
Kiel la montoj, kiel la herboj,
en ilia koro flagras belaj verdaj fajroj,
kaj la laciĝintaj skaraboj ĉiuj trovas la vojon hejmen, kiam vesperiĝas,
kaj Vi kun malfermitaj polmoj, en ĝisgenua lirla kvieto,
tie Vi staras ĉe ilia vojfino -
Vin mi ne ĝenas, Sinjoro,
Vi forrigardas super niaj floroj.
Tradukita de SZABÓ Imre
Aprila tempo
-
Aprila tempo.
Ĉerizoflor'- petalojn
Kirlas la vento.
-
12 Apr 2014
Sonĝo
-
Diamantvoje
Mi iradas solece.
De kie? Kien?
-
27 Mar 2014
See all articles...
Authorizations, license
-
Visible by: Everyone (public). -
All rights reserved
-
676 visits
Hodiaŭ estas la tago de hungara poezio
MIKELO (Michel Dereyger), , and 2 other people have particularly liked this article
Jump to top
RSS feed- Latest comments - Subscribe to the feed of comments related to this post
- ipernity © 2007-2024
- Help & Contact
|
Club news
|
About ipernity
|
History |
ipernity Club & Prices |
Guide of good conduct
Donate | Group guidelines | Privacy policy | Terms of use | Statutes | In memoria -
Facebook
Twitter
Sign-in to write a comment.